другая састаўная частка складаных слоў, якая паказвае на адносіны да мужчыны або мужчынскага полу.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
чалма́
(цюрк. calma)
мужчынскі галаўны ўбор у мусульман у выглядзе доўгага кавалка тканіны, абкручанага некалькі разоў вакол галавы.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
ГЕНЕРАТЫ́ЎНЫЯ О́РГАНЫ,
органы палавога размнажэння раслін; разам з органамі бясполага і вегетатыўнага размнажэння належаць да рэпрадукцыйных органаў. У ніжэйшых раслін з развітым палавым размнажэннем генератыўныя органы падзяляюцца на антэрыдыі і аагоніі, у імхоў, папарацей, хвашчоў і дзеразы — на антэрыдыі і архегоніі. У голанасенных адбываецца рэдукцыя генератыўных органаў, ад архегонія застаецца толькі яйцаклетка і некалькі пабочных клетак, мужчынскі гаметафіт рэдукаваны да трох клетак. У пакрытанасенных (кветкавых) утвараюцца высокаспецыялізаваныя структуры — двухклетачны мужчынскі гаметафіт (вегетатыўныя і генератыўныя клеткі) і зародкавыя мяшкі — жаночыя гаметафіты з яйцаклеткай і цэнтр. клеткай. Паняцце генератыўных органаў часта пашыраюць на кветкі і плады. Генератыўныя органы жывёл і чалавека наз. палавымі органамі.
2.Рмн.‑товак. Паўпрадукт у розных галінах вытворчасці, які патрабуе далейшай апрацоўкі. Змітрок замацаваў загатоўку і падаў асцярожна разец.Ваданосаў.Аперацыі разлічаны дакладна па хвілінах, і скураная загатоўка імгненна ператвараецца ў дабротны мужчынскі чаравік.Лужанін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
◎ Лейбік ’безрукаўка’ (Малч. Компл.). Запазычана з польск.lejьik, lajьik ’прасторны жаночы жакет, візітка’, ’мужчынскі кафтан’, ’верхняя частка ваеннага мундзіра’, якое разам з чэш.lajьik, славац.lajьik, серб.-харв.ла}бек, ла/б, славен.lajьie паходзіць з ням.дыял.leib ’камізэлька, блузка, гарсэт’, ням.Leibchen ’безрукаўка’ (Слаўскі, 4, 121).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
касцю́мм. Kostüm n -s, -e (жаночы); Ánzug m -(e)s, -züge (мужчынскі); Tracht f -, -en, Vólkstracht f (строй); (камплектзштаноўікамізэлькі) Hósenanzug m; (камплектзжакетаіспадніцы) Jáckenkleid n -(e)s, -er;
да́мскі касцю́м, пашы́ты на зака́з Schnéiderkostüm n, máßgeschneidertes Kostüm;
мужчы́нскі касцю́м, пашы́ты на зака́з Máßanzug m
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
АБЛАВУ́ХАбел.мужчынскі галаўны ўбор, зімовая шапка-вушанка з аўчыны або заечага, лісінага, вавёрчынага ці трусінага футра, пацягнутая зверху сукном. Да асновы яе прышывалі 4 крылы (вушы), пярэдняе і задняе падымалі і звязвалі зверху, бакавыя апускалі ці падвязвалі пад падбародкам. Насілі да пач. 20 ст.
