Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
даца́н
(манг. dacan)
ламаісцкі храм, манастыр (гл.ламаізм).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
cloister
[ˈklɔɪstər]1.
n.
1) манасты́р -а́m.
2) манасты́рскае жыцьцё
3) кры́тая арка́да
2.
v.
замкну́цца ў манасты́рабо́ ў адасо́бленае ме́сца
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
monastery
[ˈmɑ:nəsteri]
n., pl. -teries
манасты́р -а́, кля́штар -а m.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
priory
[ˈpraɪəri]
n., pl. -ries
кля́штар -а, манасты́р -а́m.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
ла́ўра
(гр. laura)
буйны мужчынскі праваслаўны манастыр, які падпарадкоўваецца сіноду 1.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
friary
[ˈfraɪəri]
n., pl. -aries
1) мужчы́нскі манасты́р
2) мана́хі coll.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
до́йлідства, ‑а, н.
Тое, што і архітэктура. Маглі б мы палюбавацца і выдатным помнікам старажытнага дойлідства — велічным замкам у Міры, пабудаваным у XVI стагоддзі.В. Вольскі.Рыльскі манастыр — выдатны помнік балгарскага дойлідства і жывапісу.«Маладосць».
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
оби́тельж.
1.уст., церк.манасты́р, -ра́м.;
2.перен. прыста́нак, -нку м., мясці́на, -ны ж.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
◎ Намасты́р ’манастыр’ (Грыг., Мядзв.: «исковерк. монастырь»; мін., магіл., Мат. 2; Сержп.), номастырь (мін., Шн. 2; слуц., Чуд.), ст.-бел.намастыръ (Булыка, Лекс. запазыч., 215). Вынік перастаноўкі складоў ма і на; Чудоўскі (РФВ, 1894, 3–4, 68) прыводзіць прыклады такіх перастановак у народнай мове: маталок зам. малаток, Ванагрудак зам. Навагрудак, Ванадворцы зам. Навадворцы і інш. Апель (РФВ, 1988, 2, 71) тлумачыць намастырь зам. монастырь, фарфур зам. фарфор дзеяннем аналогіі ці падвойнай аналогіі. Параўн. таксама камазын, гамозін зам. магазін. Вядома і іншым славянскім мовам, напр. серб.-харв.намастир (Вук). Этымалогію гл. пры манастыр.^