або́йшчык, ‑а, м.

Майстар па абіўцы мэблі, сцен.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гравёр, ‑а, м.

Майстар, мастак, які займаецца гравіроўкай.

[Фр. grauer.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

закро́йшчык, ‑а, м.

Майстар па закрою тканіны, скуры.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

залаці́льшчык, ‑а, м.

Спец. Майстар, які займаецца залачэннем.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лы́жачнік, ‑а, м.

Майстар, які робіць драўляныя лыжкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

напра́ўшчык, ‑а, м.

Майстар па напраўцы чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пейзажы́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Мастак — майстар пейзажа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хаму́тнік, ‑а, м.

Майстар, які вырабляе хамуты; рымар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ца́цачнік, ‑а, м.

Разм. Майстар, які вырабляе цацкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кава́ль, -я́, мн. -і́, -ёў, м.

1. Рабочы, майстар, які займаецца коўкай металу.

2. перан. Той, хто настойлівай працай дамагаецца чаго-н., стварае што-н.

К. свайго шчасця.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)