эліта́рны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны, належыць да эліты (у 2 знач.). Элітарная адукацыя.

2. Звязаны з буржуазнымі тэорыямі аб натуральным дзяленні грамадства на выбраную меншасць, прызваную займаць у ім пануючае становішча, і масу народа. Элітарныя ідэі.

•••

Элітарная культура — культура для выбраных, якая супрацьпастаўляецца буржуазнымі ідэолагамі т. зв. масавай культуры.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выкана́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. выканаць.

2. Якасць працы, дзейнасці. Культура выканання.

•••

Прывесці ў выкананне гл. прывесці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

культуро́лаг

(ад культура + -лаг)

спецыяліст у галіне культуралогіі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

расцвести́ сов.

1. прям., перен. расцвісці́, мног. парасцвіта́ць;

ро́зы расцвели́ ру́жы расцвілі́;

де́вушка расцвела́ дзяўчы́на расцвіла́;

лицо́ расцвело́ улы́бкой твар расцві́ў усме́шкай;

2. (прийти в состояние подъёма) перен. расквітне́ць;

расцвела́ культу́ра расквітне́ла культу́ра.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

Háckfrucht

f -, -früchte с.-г. прапашна́я культу́ра; караняпло́д

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

культурало́гія

(ад культура + -логія)

навука пра духоўную культуру народа.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Kultúr

f -, -en

1) культу́ра

ein Mensch mit [óhne] ~ — (не)культу́рны чалаве́к

2) с.-г. культу́ра; развядзе́нне, культывава́нне

téchnische ~en — тэхні́чныя культу́ры

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

падсе́ў, ‑севу, м.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. падсяваць — падсеяць.

2. Другая (дадатковая) культура на полі, засеяным асноўнай культурай. Скасіць зялёны падсеў на сена.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

анты́чнасць

(ад лац. antiquitas = даўніна)

старажытнагрэчаскі, старажытнарымскі свет, яго культура.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

физи́ческий в разн. знач. фізі́чны;

физи́ческая хи́мия фізі́чная хі́мія;

физи́ческая геогра́фия фізі́чная геагра́фія;

физи́ческие сво́йства тел фізі́чныя ўласці́васці цел;

физи́ческий труд фізі́чная пра́ца;

физи́ческая культу́ра фізі́чная культу́ра;

физи́ческая бли́зость фізі́чная блі́зкасць;

физи́ческое лицо́ юр. фізі́чная асо́ба.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)