reservoir
[ˈrezərvwɑ:r]
n.
1) рэзэрвуа́р, басэ́йн -а m.; вадасхо́вішча n.
2) пасу́дзіна для ва́дкасьцяў і га́заў
3) крыні́ца f., збо́рнік -а m.
His mind was a reservoir of facts — Яго́ная галава́ была́ ска́рбніцай фа́ктаў
reservoir of strength — крыні́ца сі́лы
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
рэсу́рс м) Ressource [rɛsʊrsə] f -, -n; Quélle f -, -n, Hílfsquelle f; Éinkommensquelle f, Erwérbsquelle f (крыніца прыбытку);
прыро́дныя рэсу́рс Natúrschätze pl;
працо́ўныя рэсу́рс (verfügbare) Árbeitskräfte pl·
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
укру́г, прысл. і прыназ.
Абл.
1. прысл. Кругом, вакол. Раз бяседа вялікая ў князя была: На пасад дачку княжну садзілі; За сталом він заморскіх крыніца цякла, Бегла музыка ўкруг на паўмілі. Купала.
2. прыназ. з Р. Вакол чаго‑н. Няяркая, маленькая вясёлка Укруг месяца ледзь бачна зіхаціць. Багдановіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Ёрбалка ’бервяно, на якое кладзецца столь’ (Касп.). Магчыма, кантамінаваная форма. Крыніца першай часткі слова (ёр‑) невядомая.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
spin-off [ˈspɪnɒf] n. дадатко́вая выго́да; дадатко́вая крыні́ца дахо́ду; пабо́чны вы́нік;
an author’s royalties and spin-offs а́ўтарскі ганара́р і дадатко́вы дахо́д (ад экранізацыі яго твораў, інсцэніроўкі і да т.п.)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
баяздо́льнасць, ‑і, ж.
Гатоўнасць выконваць баявыя дзеянні. Баяздольнасць арміі. □ Час быў вельмі напружаны. Трэба было.. актывізаваць дзейнасць падпольных партыйных арганізацый і іх работу сярод насельніцтва, узмацніць баяздольнасць партызанскіх атрадаў. Казлоў. // Здольнасць вырашаць адказныя задачы. Маркс няспынна падкрэсліваў, што ў ідэйным адзінстве і згуртаванасці пралетарскай партыі заключаецца крыніца яе баяздольнасці. «Звязда».
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Карні́з праз ням. Karnies з італ. cornice (першасная крыніца: лац. coronis < ст.-грэч. κορωνίς (Фасмер, 2, 202).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Басаць ’рэзаць’, арго (Рам., IX, 5). Паводле Раманава (там жа), запазычанне з тат. мовы (дакладная крыніца не прыводзіцца).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Саланча́к ’глеба, насычаная салямі’ (ТСБМ), ’крыніца з салёнай вадой’ (гродз., Яшк.). З рус. солонча́к ’тс’ < солоный (гл. салоны).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Сало́меніца ’нізкае месца’ (Яшк.). З *салоненіца ў выніку дыстантнай дысіміляцыі. Першапачаткова ’месца, дзе ёсць салёная крыніца’. Да салоны (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)