Sépsis

f - мед. се́псіс, заражэ́нне крыві́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Transfusión

f -, -en мед. пераліва́нне крыві́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

mórdgierig

a крыважэ́рны, пра́гны да крыві́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

кровапуска́нне, ‑я, н.

Спусканне з арганізма пэўнай колькасці крыві з лячэбнай мэтай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

крывацёк, ‑у, м.

Выцяканне крыві з крывяносных сасудаў. Спыніць крывацёк. Артэрыяльны крывацёк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

крывятво́рны, ‑ая, ‑ае.

Звязаны з утварэннем крыві і крывяных цельцаў. Крывятворны орган.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лейко́з, ‑у, м.

Захворванне крыві, пры якім рэзка павялічваецца колькасць лейкацытаў; белакроўе.

[Ад грэч. leukos — белы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

серало́гія, ‑і, ж.

Спец. Вучэнне аб уласцівасцях сывараткі крыві жывёл і людзей.

[Ад лац. serum — сываратка і грэч. logos — вучэнне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

інфа́ркт, -у, М -кце, мн. -ы, -аў, м.

Спыненне прытоку крыві ў выніку спазмаў артэрый, іх закупорвання, а таксама ачаг амярцвення сардэчнай мышцы, які ўзнікае пры гэтым.

|| прым. інфа́рктны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тромб,

згустак крыві.

т. 15, с. 528

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)