nadkładać

незак. набаўляць, дабаўляць; дадаваць;

nadkładać drogi — рабіць круг

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

альмукантара́т

(ар. al-mukantarat)

любы малы круг нябеснай сферы, паралельны гарызонту.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

жырако́мпас

(ад гр. gyros = кола, круг + компас)

тое, што і гіракомпас.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

жыраско́п

(ад гр. gyros = кола, круг + -скогі)

тое, што і гіраскоп.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

кру́гам, прысл.

У форме круга, утвараючы круг. Сесці кругам вакол стала. □ [Партызаны] стаялі кругам і пра нешта ціха і стрымана размаўлялі. М. Ткачоў.

•••

Галава ідзе кругам гл. галава.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раззнаёміцца, ‑млюся, ‑мішся, ‑міцца; зак.

Разм.

1. Перарваць, спыніць знаёмства з кім‑н.

2. Перазнаёміцца з усімі, многімі, пашырыць круг знаёмых. Раззнаёміцца з суседзямі. Раззнаёміцца ў горадзе.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

караго́д, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

1. Калектыўны танец у славянскіх народаў, удзельнікі якога з песнямі ходзяць па крузе (звычайна ўзяўшыся за рукі), а таксама ўдзельнікі такога танца.

Вадзіць к.

Кружыцца ў карагодзе.

2. Круг, утвораны людзьмі, якія ўзяліся за рукі падчас гульні, танца і пад.

Дзеці сталі ў к. вакол ёлкі.

|| прым. караго́дны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

◎ Кругіта́ць ’вішчаць (пра парасят)’ (Нар. лекс., Сл. паўн.-зах.). Не выключана кантамінацыя кігаць (гл.), кігікаць (гл.) і круг з.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

АБРАЗІ́ЎНЫ ІНСТРУМЕ́НТ,

інструмент, рэзальнымі элементамі якога з’яўляюцца часцінкі (зярняты) абразіўных матэрыялаў. Адрозніваюць абразіўны інструмент са звязаным абразівам (шліфавальныя кругі, брускі, сегменты, галоўкі), на эластычнай аснове (шліфавальная шкурка, стужка) і ў выглядзе свабоднага абразіву (парашок, паста, суспензія, зярняты).

Для звязвання (сцэментоўвання) абразіўных зярнят карыстаюцца керамічнай, бакелітавай, метал., вулканітавай звязкамі. Па цвёрдасці абразіўны інструмент падзяляюць на мяккі, сярэднямяккі, сярэдняцвёрды, цвёрды, вельмі цвёрды і звышцвёрды. Звычайна эксплуатуюць з кругавой скорасцю да 30 м/с, а ўмацаваны абразіўны інструмент (напр., кругі з электракарунду і карбіду крэмнію, арміраваныя тканінай, шкляной сеткай, метал. кольцамі) — да 100 м/с. Выкарыстоўваюць для абразіўнай апрацоўкі металаў.

Абразіўны інструмент: 1 — плоскі шліфавальны круг прамога профілю; 2 — круг канічнага профілю; 3 — шліфавальны круг-дыск; 4 — чашка цыліндрычная; 5 — галоўка шліфавальная цыліндрычная; 6 — галоўка шаравая; 7 — брусок шліфавальны; 8 — сегмент трапецападобны; 9 — брусок для ханінгавання.

т. 1, с. 35

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Arctic​2 [ˈɑ:ktɪk] adj.

1. аркты́чны; паўно́чны; паля́рны;

the Arctic Circle Паўно́чны паля́рны круг;

the Arctic Ocean Паўно́чны Ледаві́ты акія́н

2. arctic аркты́чны, сцюдзёны, ве́льмі хало́дны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)