паўзрыва́ць 1, ‑ае; зак., што.

Узрыць усё, многае. Свінні паўзрывалі грады.

паўзрыва́ць 2, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Узарваць усё, многае. [Янка:] — А чым пацвердзіць?.. Прынесці тыя колы з вагонаў, што паскідаў я пад адхон? Масты, што спаліў? Машыны, што паўзрываў на грав[і]йках?.. Савіцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

grease

[gri:s]

1.

n.

1) тлушч -у m.

2) зма́зка, мазь f.

2.

v.t.

1) ма́заць, нама́зваць (тлу́шчам); падма́зваць (ко́лы ма́зьзю)

2) informal падкупля́ць, падма́зваць каго́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

устаўля́ць несов.

1. (помещать внутрь чего-л.) вставля́ть;

2. (занимать чем-л. всю поверхность) уставля́ть;

1, 2 см. уста́віць;

у. па́лкі ў ко́лы — вставля́ть па́лки в колёса

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

wobble

[ˈwɑ:bəl]

1.

v.i.

1) хіста́цца, ківа́цца (з бо́ку ў бок)

2) дрыжэ́ць

3) хіста́цца, віхля́ць (пра ко́лы)

4) хіста́цца, вага́цца, віхля́ць

2.

n.

хіста́ньне, віхля́ньне n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

пасту́кваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Мнагакр. да стукаць. Вартавы аднастайна адмерваў крокі, пастукваў абцасамі, каб не замерзла ногі. Лынькоў. Каб добра лягло бервяно, Злёгку абухам пастуквалі. Барадулін. Мякка пастуквалі колы, вагон пагойдваўся, ледзь чутна паскрыпвала аконнае шкло — яго не шчыльна прыгналі да рамы. Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прабуксава́ць, ‑сую, ‑суеш, ‑суе; зак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Буксуючы, папрацаваць ухаластую. Колы спачатку прабуксавалі разоў колькі, потым даволі лёгка скранулі паравоз з месца. Васілёнак.

2. Буксаваць некаторы час. На адным пад’ёме так доўга прабуксавалі, што нашых падарожнікаў захапіла ноч. Мяжэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ту́пкі, ‑ая, ‑ае.

Разм. Цвёрды, не вязкі грунт. Тупкае дно ракі. // Добра ўбіты, утаптаны. Акаваныя колы адразу паехалі па тупкай сцежцы — загрукаталі раптам на ўвесь завулак. Чыгрынаў. [Малы:] — Дарога тут тупкая, дык далей пойдзеце адны. Бажко. / у перан. ужыв. Чужыя сцежкі ўсе, напэўна, тупкія. Камейша.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ю́зам, прысл.

Спец.

1. Слізгаючыся, сунучыся па зямлі, рэйках і пад. (пра колы, гусеніцы і пад.). Гэты стромы спуск уніз, дзе пры з’ездве ідуць юзам, а пры пад’ёме буксуюць машыны, мае сваю назву — Равок. Сіпакоў.

2. Цягнучы, сунучы па зямлі або насцілу. Перасунуць кантэйнер юзам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэ́йка², -і, ДМ -йцы, мн. -і, рэ́ек, ж.

1. На чыгуначным пуці: вузкі стальны брус, па якім коцяцца колы цягніка.

Мацаванне рэек да шпал.

2. перан. У некаторых спалучэннях: напрамак, шлях.

Стаць на новыя рэйкі.

На рэйках інтэнсіфікацыі.

На рэйкі чаго, у знач. прыназ. з Р — на які-н. шлях, на пэўны напрамак.

Перавесці вытворчасць на рэйкі аўтаматызацыі.

|| прым. рэ́йкавы, -ая, -ае (да 1 знач.).

Рэйкавая дарога (чыгунка). Рэйкавая вайна (у гады Вялікай Айчыннай вайны: дзеянні партызан, якія падрывалі варожыя цягнікі).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

upper2 [ˈʌpə] adj. ве́рхні, вышэ́йшы;

the upper classes вышэ́йшыя ко́лы;

the upper circle theatre балко́н;

the upper reaches of the Thames вярхо́ўе Тэ́мзы

get the upper hand (over smb.) узя́ць верх (над кім-н.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)