скля́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

1. У маракоў — паўгадзінны прамежак часу, які абазначаецца ўдарам у звон, а таксама ўдар звона, што абазначае гэты прамежак часу. Недзе зусім побач на караблі прабілі склянкі. Шлег.

2. толькі мн. (скля́нкі, ‑нак). Старадаўні шкляны пясочны суднавы гадзіннік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

плуто́нг

(польск. pluton)

1) невялікае падраздзяленне рускай пяхоты ў 18 ст.;

2) групоўка размешчаных побач гармат аднолькавага калібру на караблі ў 19 ст.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

шкі́пер

(гал. schipper, англ. skipper)

1) уст. капітан камерцыйнага судна;

2) асоба, адказная за маёмасць на ваенным караблі;

3) капітан несамаходнага рачнога судна.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

schléusen

vt

1) шлюзава́ць (караблі)

2) (патаемна) перапраўля́ць

Spióne in ein Land ~ — засыла́ць шпіёнаў у краі́ну

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

шамо́т, ‑у, М ‑моце, м.

1. Вогнетрывалая гліна або кааліп. Пойдуць у цэнтр і на поўдзень караблі, гружаныя дынасам і шамотам, патрэбнымі для домен і вагранак. Галавач.

2. Вогнетрывалая цэгла з такога матэрыялу або з прымесямі такога матэрыялу. На фасадных плоскасцях [кафэ «Журавінка»] бачна абліцоўка сцяны плітамі з шамоту. «Маладосць».

[Ад фр. chamotte.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

флаг-афіцэ́р

(ад флаг + афіцэр)

афіцэр у штабе камандуючага буйным злучэннем ваенных караблёў, які выконвае абавязкі ад’ютанта і загадвае сігнальнай справай на флагманскім караблі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

cabin [ˈkæbɪn] n.

1. каю́та;

book a cabin on a boat заказа́ць каю́ту на караблі́

2. кабі́на;

the pilot’s cabin кабі́на піло́та

3. хаці́на, ха́тка; камо́рка, бу́дка; бара́к;

a summer cabin ле́цішча, да́ча

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

небасхі́л, ‑у, м.

Частка неба над лініяй гарызонта; небакрай. З парадзелай цемры выступалі няясныя абрысы лясоў, раскінутых на далёкім небасхіле. Колас. Бляднелі зоры, і на празрыста-сінім небасхіле збіраліся кашлатыя воблакі. Чарнышэвіч. // Гарызонт. Адзін за адным, адзін за адным выплываюць з-за небасхілу караблі, усё роўна як з дна марскога. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

АЎРА́Л

(ад англ. over all наверх усе),

1) работа на караблі (судне), якая выконваецца адначасова ўсім асабовым складам або большай яго часткай. Асабовы склад выклікаецца спец. сігналам і камандай «усе наверх».

2) У пераносным значэнні — празмерна спешная работа ўсяго калектыву, выкліканая адсутнасцю планамернай працы.

т. 2, с. 87

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ло́цман, ‑а, м.

1. Асоба, якая добра ведае мясцовыя ўмовы плавання і праводзіць судны па фарватэры. Морскі лоцман. Рачны лоцман. □ Салул і яго сябры .. здолелі правесці карабель там, дзе не правёў бы яго самы спрактыкаваны лоцман. «Полымя».

2. Невялікая марская рыба сямейства стаўрыдавых, якая суправаджае на далёкія адлегласці караблі і буйных рыб.

[Гал. loodsman.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)