смаля́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

1. Смалісты кавалак дрэва.

Падпаліць дровы смаляком.

2. мн. Насычаная смалой драўніна хваёвых парод, якая выкарыстоўваецца як сыравіна для вырабу каніфолі, шкіпінару і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

напа́йка, ‑і, ДМ ‑пайцы; Р мн. ‑паек; ж.

Напаяны кавалак металу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

штуф, ‑а, м.

У геалогіі — кавалак мінералу, руды, узяты ў якасці ўзору.

[Ням. Stufe.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эскало́п

(фр. escalope)

падсмажаны кавалак мяккага нятлустага мяса (звычайна свініны) прадаўгаватай формы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

адлама́ць сов. отлома́ть; отломи́ть;

а. но́жку крэ́сла — отлома́ть но́жку сту́ла;

а. кава́лак хле́ба — отломи́ть кусо́к хле́ба

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

Steak

[ʃti:k]

n -s, -s кул. антрыко́т; кава́лак смажані́ны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

пале́на, -а, мн. -ы, -ле́н, н.

1. Кавалак распілаванага і рассечанага бервяна на паліва.

Асінавае п.

2. перан. Непаваротлівы, тупы чалавек (лаянк.).

|| памянш. пале́нца, -а, мн. -ы, -аў (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

ручні́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

Вузкі прадаўгаваты кавалак тканіны для выцірання твару, рук ці пасуды.

Вышываны р.

|| памянш. ручнічо́к, -чка́, мн. -чкі́, -чко́ў, м.

|| прым. ручніко́вы, -ая, -ае.

Ручніковая тканіна.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

адшчэ́п, ‑а, м.

Кавалак, адшчапаны ад чаго‑н. Адшчэп каменя. Дошка з адшчэпам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ка́вал, ‑а, м.

Разм. Вялікі кавалак чаго‑н. [Базыль] ломіць хлеба цэлы кавал. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)