Léckerbissen

m -s, - сма́чны кава́лак; ласу́нак, далікатэ́с

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Schnípsel

m, n -s, - разм. кава́лак, абрэ́зак

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Kássler, Kásseler

n -s кава́лак вэ́нджанай свіні́ны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

недагрызак, ‑зка, м.

Абгрызены, недаедзены кавалак чаго‑н. Недагрызак яблыка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

біфштэкс, ‑а, м.

Кавалак абсмажанай ялавічыны (з сярэдняй часткі хрыбта тушы).

[Англ. beefsteaks (мн.).]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

напайка, ‑і, ДМ ‑пайцы; Р мн. ‑паек; ж.

Напаяны кавалак металу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

allotment [əˈlɒtmənt] n.

1. размеркава́нне

2. кава́лак зямлі́; зяме́льны ўча́стак (які здаецца ў арэнду для апрацоўкі)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

адарва́ны ábgerissen, ábgebrochen (кавалак чаго); getrénnt, auseinánder geríssen (разлучаны)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

асколак назоўнік | мужчынскі род

Востры кавалак чаго-н. разбітага.

  • Асколкі шкла.
  • А. мінулага (пераноснае значэнне: пра тое, што засталося ад мінулага).

|| прыметнік: асколачны.

  • Асколачная бомба.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

пліта назоўнік | жаночы род

  1. Плоскі прамавугольны кавалак металу, каменя або іншага матэрыялу.

    • Гранітная п.
  2. Кухонная печ з канфоркамі.

    • Газавая п.
    • Кухонная п.

|| памяншальная форма: плітка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)