retribution

[,retrɪˈbju:ʃən]

n.

1) заслу́жанае пакара́ньне; адпла́та за зло, а ча́сам і за дабро́

2) пакара́ньне, а ча́сам узнагаро́джаньне n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

грэх, граху́ і грэ́ху, Т грахо́м і грэ́хам, мн. грахі́, -о́ў, м.

1. У веруючых: парушэнне правіл рэлігійнай маралі.

2. перан. Заганны ўчынак.

Грахі мінулых дзён.

3. у знач. вык. Грэшна, нядобра (разм.).

Г. так гаварыць.

Далей ад граху (разм.) — пра нежаданне ўцягвацца ў непрыемную гісторыю.

З грахом папалам (разм.) — з вялікімі цяжкасцямі.

І смех і грэх (разм.) — і смешна, і сумна.

Няма чаго граху таіць (разм.) — трэба прызнацца.

Як на грэх (разм.) — як на зло, на няшчасце.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

ме́ншы (выш. ст ад малы) der klinere;

са́мы ме́нш der kleinste; jünger (малодшы);

ме́ншая ча́стка der klinere Teil;

ме́ншае зло das klinere Übel;

па ме́ншай ме́ры, са́мае ме́ншае wnigstens, mndestens, zumndest, zum Mndesten

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

даня́ць, дайму, доймеш, дойме; заг. даймі; зак., каго-што.

Вывесці з раўнавагі, не даючы спакою; змучыць, дапячы. Холад даняў. □ Бо кожны выслужыцца хоча: Адно гаворыць табе ў вочы, Але другое ў мыслях мае, І ўжо здарэння не мінае На чым хоць-небудзь зло спагнаць, Як мае быць цябе даняць. Колас. Як дайме ліха, прарэжуцца зубы. З нар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лаго́дны, ‑ая, ‑ае.

1. Дабрадушны, ласкавы. Вася быў лагодным і не памятлівым на зло чалавекам. Мележ. Помню маму ў дні свят — паружавелую, гаманлівую і бясконца лагодную... Марціновіч.

2. Мяккі, прыемны. Лагодная ўсмешка. Лагодны настрой. □ Пашумліваў вецер лагодны, ласкавы. Колас. Стаяла ціхае, лагоднае летняе надвор’е. Кавалёў. У пакой улятаў лагодны шум вясковага лесу, наперабой спявалі птушкі. Шчарбатаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

harm

[hɑ:rm]

1.

n.

1) шко́да, стра́та f.

2) зло n.; кры́ўда f.; несправядлі́васьць f.

2.

v.t.

нано́сіць боль, кале́чыць, шко́дзіць, кры́ўдзіць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

quits

[kwɪts]

adj.

to be quits — расквіта́цца, расплаці́цца з кім-н.

а) адда́ць доўг каму́-н.

б) адпо́мсьціць за ўчы́неную кры́ўду, зло

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

Бале́ць. Рус. боле́ть, укр. болі́ти, польск. boleć, чэш. boleti, серб.-харв. бо̀љети і г. д. Прасл. bolěti, bolějǫ ’хварэць, балець’. Словы без пэўнай этымалогіі. Знаходзяць роднаснасць з ст.-в.-ням. baloзло’, ст.-ісл. bǫl, ст.-англ. bealu, гоц. balwjan ’мучыць’. Фасмер, 1, 191; Файст., 79. Агляд іншых версій гл. Фасмер, 1, 191; Слаўскі, 1, 40.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Labitur a mente cito res bona, sed mala lente

Дабро хутка забываецца, зло доўга помніцца.

Добро быстро забывается, зло долго помнится.

бел. Добрае доўга помніцца, а дрэннае век не забудзеш. Ліхое доўга ў памяці. Ліха даўжэй у памяці, як дабро.

рус. Доброе скоро забывается, а худое долго помнится. Лихо помнится, а добро забывается. Хорошее лежит, а худое бежит. Доброе смолчится, а худое смолвится. Обида сильнее человека, и чтобы её забыть, не хватает века.

фр. Mémoire du mal a longue face, mémoire du bien bientôt passe (У лиха ‒ долгий след, a добро быстро забывается).

англ.

нем. Das Gute wird bald vergessen (Доброе скоро забывается).

Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)

Veterem reminiscendo injuriam, invitas novam

Успамінаючы старую крыўду, выклікаеш новую.

Вспоминая старую обиду, вызываешь новую.

бел. Хто старое памінае, той шчасця не знае. Хто даўняе паміне, той ліха не міне.

рус. Кто старое помянет, тому глаз вон. Кто старое вспомянет, того чёрт на расправу потянет. Поминать старое ‒ шевелить костьми.

фр. Il ne faut pas rouvrir les anciennes blessures (Не надо вновь открывать старые раны).

англ. Return good for evil (Отвечай добром на зло). Let bygones be bygones (Что прошло, то прошло).

нем. Wer verjährtes Unrecht nachträgt, soll ein Auge verlieren (Кто помянет давнее зло, должен потерять глаз).

Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)