fail

[feɪl]

1.

v.i.

1) цярпе́ць няўда́чу; не ўдава́цца

he failed — яму́ не ўдало́ся, ён завалі́ў спра́ву

2) не става́ць, не хапа́ць; адсу́тнічаць

3) тра́ціць сі́лы; занепада́ць, слабе́ць; паступо́ва заміра́ць

4) банкрутава́ць

5) ня здаць экза́мену

2.

v.t.

1) ня слу́хацца (ра́ды)

2) падво́дзіць, расчаро́ўваць

3) ста́віць ву́чню дрэ́нную адзна́ку; зрэ́зваць на экза́мэне

•

- without fail

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Féld

n -(e)s, -er

1) по́ле, ралля́

ein bestélltes ~ — апрацава́нае [уро́бленае] по́ле

bráchliegendes ~ — по́ле пад папа́рам

2) по́ле бі́твы

ins ~ zíehen* [rücken] — выступа́ць у пахо́д; адпраўля́цца на вайну́

das ~ gewínnen* — перамагчы́, вы́йсці перамо́жцам

das ~ räumen — здаць свае́ пазі́цыі, адступі́ць

3) по́ле дзе́йнасці, галіна́ (ведаў)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

паліто́ н Mántel m -s, Mäntel;

купі́ць [прыме́рваць, шыць, апрана́ць, зняць, паве́сіць] паліто́ éinen Mántel káufen [ánprobieren, nähen, ánziehen*, áblegen, áufhängen];

здаць паліто́ ў гардэро́б den Mántel an der Garderóbe ábgeben*;

жано́чае [да́мскае] паліто́ Dámenmantel m;

мужчы́нскае паліто́ Hérrenmantel m;

дапамагчы́ апрану́ць паліто́ каму-н j-m in den Mántel hélfen*;

паліто́ на фу́тры pélzgefütterter Mántel;

фу́травае паліто́ Pélzmantel m;

дэмісезо́ннае паліто́ Übergangsmantel m

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

bagaż, ~u

м.

1. багаж;

bagaż ręczny (podręczny, kabinowy) — ручная паклажа;

oddać rzeczy na bagaż — здаць рэчы ў багаж;

wysłać bagaż — адправіць багаж;

2. разм. камера захоўвання;

bagaż wiedzy перан. багаж ведаў

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

набра́ць, -бяру́, -бярэ́ш, -бярэ́; -бяро́м, -бераце́, -бяру́ць; -бяры́; -бра́ны; зак.

1. што і чаго. Паступова беручы, узяць нейкую колькасць чаго-н.; назбіраць.

Н. кніг у бібліятэцы.

Н. кош грыбоў.

2. Зачарпнуць, напоўніць чым-н.

Н. вады ў вёдры.

3. каго-што. Наняць, прыняць.

Н. рабочых.

Н. вучняў.

4. што. Скласці з друкарскіх літар тэкст або надрукаваць яго пры дапамозе камп’ютара.

5. што. Саставіць з некалькіх лічбаў, знакаў.

Н. нумар тэлефона.

6. што і чаго. Дасягнуць якой-н. ступені ў сваім развіцці, руху і г.д.

Самалёт набраў вышыню.

Н. хуткасць.

7. што і чаго. Атрымаць у выніку спаборніцтва, экзаменаў і пад.

Н. дзесяць балаў.

8. чаго. Купіць, набыць.

Н. тканіны на сукенку.

◊

Набраць сабе ў галаву (разм.) — умацавацца ў якой-н. думцы, многа думаць пра што-н.

|| незак. набіра́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; наз. набіра́нне, -я, н. (да 3 і 4 знач.).

|| наз. набо́р, -у, м. (да 1—6 знач.).

Здаць кнігу ў н.

Н. у ліцэй.

Н. вышыні.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

garderoba

garderob|a

ж.

1. гардэроб; адзенне;

letnia ~a — летні гардэроб; летняе адзенне;

2. тэатр. прыбіральня; грымёрка;

~a teatralna — грымёрны пакой; грымёрка;

3. гардэроб;

oddać płaszcz do ~y — здаць (аддаць) паліто ў гардэроб;

гл. szatnia

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

набо́р м

1. (прыём вучняў, студэнтаў) Áufnahme f -, -n; (рабочых, служачых) Éinstellung f -, -en;

2. вайск Áushebung f -, -en;

набо́р у а́рмію Trúppenaushebungen pl;

3. палігр (друк) Sétzen n, -s;

здаць у набо́р in Satz gében*;

4. Satz m -es, Sätze; Sámmlung f -; -en;

падару́нкавы набо́р Geschénkpackung f -, -en;

шакала́дны набо́р Scháchtel Pralínen;

чарцёжны набо́р Réißzeug n -s, -e;

◊ набо́р слоў léere Wórte

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ме́сца, -а, мн. -ы, -аў, н.

1. Прастора, якая занята або можа быць занята кім-, чым-н., дзе што-н. адбываецца або размяшчаецца.

Перасоўваць з месца на месца.

Рабочае м.

Ні з месца!(не рухацца!).

2. Участак на зямной паверхні, мясцовасць.

Маляўнічае м.

3. перан. Становішча, якое займае хто-н. (у спорце, грамадскім жыцці, навуцы і пад.).

Заняць першае м. ў спаборніцтве.

4. Служба, работа, пасада.

Вакантнае м.

5. Урывак, частка літаратурнага, мастацкага або музычнага твора.

Самае цікавае м. ў рамане.

6. Адзін прадмет багажу (спец.).

Здаць у багаж тры месцы.

◊

Балючае месца — пра тое, што ўвесь час хвалюе, мучыць.

Да месца — якраз калі трэба, дарэчы.

Душа не на месцы — пра адчуванне трывогі, непакою.

На месцы — там, дзе што-н. адбылося ці будзе адбывацца.

Не знаходзіць (сабе) месца — быць у стане крайняй трывогі.

Паставіць каго-н. на сваё месца — збіць пыху з каго-н., зрабіць рэзкую заўвагу каму-н. пра нясціплыя паводзіны.

Пустое месца (разм., неадабр.) — пра чалавека, ад якога няма ніякага толку.

Таптацца на месцы (разм., неадабр.) — не рухацца наперад.

Цёплае месца (разм.) — аб даходнай службе.

|| памянш. ме́сцейка, -а, н. (да 1 і 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

каса

I (ка́са) ж., в разн. знач. ка́сса;

тэатра́льная к. — театра́льная ка́сса;

здаць ка́су — сдать ка́ссу;

набо́рная к. — набо́рная ка́сса;

○ к. ўзаемадапамо́гі — ка́сса взаимопо́мощи

II (каса́) ж. (заплетённые волосы) коса́

III (каса́) ж. коса́;

кляпа́ць касу́ — отбива́ть косу́;

◊ хоць касо́ю касі́ — хоть косо́й коси́;

найшла́ к. на ка́мень — погов. нашла́ коса́ на ка́мень

IV (каса́) ж., геогр. коса́

V (каса́) ж., анат., разг. селезёнка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

экза́мен м Prüfung f -, -en; Exámen n -s, - і -mina;

экза́мен па гісто́рыі Prüfung in Geschíchte, Geschíchteprüfung f;

усту́пны экза́мен Áufnahmeprüfung f;

выпускны́ экза́мен Ábschlussprüfung f; Abitúr n -s, -e (скар Ábi n) (у сярэдняй школе); Réifeprüfung;

дзяржа́ўны экза́мен Stáatsexamen n;

палажэ́нне аб экза́менах Prüfungsordnung f -;

здава́ць экза́мен éine Prüfung áblegen [bestéhen*, máchen] здаць экза́мен на «выда́тна» die Prüfung mit (dem Prädikát) «áusgezeichnet» áblegen [bestéhen*];

прыма́ць экза́мен die Prüfung ábnehmen*;

правалі́цца на экза́мене dúrchfallen* vi (s), durch die Prüfung [durchs Exámen] fállen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)