stash​1 [stæʃ] n. infml

1. патайны́ запа́с;

a stash of narcotics схава́ныя нарко́тыкі

2. тайні́к, патайні́к

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

wardrobe [ˈwɔ:drəʊb] n. BrE

1. ша́фа (для адзення)

2. гардэро́б, запа́с адзе́ння

3. гардэро́бная, касцюме́рная (у тэатры)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

перечисля́ть несов.

1. пералі́чваць, пераліча́ць;

перечисля́ть прису́тствующих пералі́чваць (пераліча́ць) прысу́тных;

перечисля́ть де́ньги на теку́щий счёт фин. пералі́чваць (пераліча́ць) гро́шы на бягу́чы раху́нак;

2. (назначать в другое место) офиц. пераво́дзіць;

перечисля́ть в запа́с пераво́дзіць у запа́с;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Resérve

[-və]

f -, -n рэзе́рв, запа́с;

in ~ háben мець пра запа́с [у рэзе́рве];

ínnere ~n уну́траныя рэзе́рвы;

sich (D) (keine) ~ áuferlegen (не) саро́мецца, (не) стры́млівацца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

vocabulary

[voʊˈkæbjəleri]

n., pl. -laries

1) сло́ўнікавы запа́с

Reading will increase your vocabulary — чыта́ньне павялі́чыыць твой сло́ўнікавы запа́с

2) сло́ўнік -а m.; гласа́рый -ю m

3) ле́ксыка f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

copious [ˈkəʊpiəs] adj. бага́ты; вялі́кі; шыро́кі; шчо́дры;

a copious vocabulary бага́ты сло́ўнікавы запа́с;

a copious writer пладаві́ты пісьме́ннік

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

зво́льніць сов.

1. уво́лить; (с занимаемого места, должности) смести́ть; отстрани́ть; (от дела) устрани́ть;

з. з рабо́ты — уво́лить с рабо́ты;

з. зага́дчыка — смести́ть (отстрани́ть) заве́дующего;

з. у запа́с — воен. уво́лить в запа́с;

2. (из учебного заведения) отчи́слить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

запа́сіць, ‑пашу, ‑пасіш, ‑пасіць; незак., што.

Прыгатаўляць на будучае, рабіць запас. Усюды, дзе можна, трэба браць, запасіць на зіму, на год — у полі, у лесе, у балоце. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэмабіліза́цыя, -і, ж.

1. Перавод арміі і звязаных з ёю галін народнай гаспадаркі з ваеннага становішча на мірнае.

Д. арміі.

Д. прамысловасці.

2. Звальненне з ваеннай службы ў запас.

Д. радавога і афіцэрскага складу.

3. перан. Аслабленне актыўнасці, гатоўнасці да выканання якіх-н. задач.

|| прым. дэмабілізацы́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лексіко́н

(гр. leksikon)

1) даўнейшая назва слоўніка (напр. «Лексікон» П. Бярынды);

2) запас засвоеных чалавекам слоў і выразаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)