энтэры́т, ‑у, М ‑рыце, м.

Спец. Запаленне слізістай абалонкі тонкіх кішак.

[Ад грэч. énteron — кішка.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ropniak

м. гнойнае запаленне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

гаймары́т, ‑у, М ‑рыце, м.

Запаленне слізістай абалонкі гаймаравай поласці. Гнойны гаймарыт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ларынгі́т, ‑у, М ‑гіце, м.

Спец. Запаленне слізістай абалонкі гартані. Востры ларынгіт.

[Ад грэч. larynx — гартань.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фарынгі́т, ‑у, М ‑гіце, м.

Вострае або хранічнае запаленне слізістай абалонкі глоткі.

[Ад грэч. pharynx — глотка.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

энцэфалі́т, ‑у, М ‑ліце, м.

Запаленне галаўнога мозга. Энцэфаліт эпідэмічны. Энцэфаліт клешчавы.

[Ад грэч. enkēphalos — галаўны мозг.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ганарэ́я, ‑і, ж.

Венерычная хвароба — гнойнае запаленне мочаспускальнага канала, якое выклікаецца ганакокам; трыпер.

[Грэч. gónos — семя і rhéō — цяку.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фуру́нкул, ‑а, м.

Спец. Гнойнае запаленне валасянога мяшочка і сальнай залозы скуры; скула.

[Лац. furunculus.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Míttelohrentzündung

f - мед. запале́нне сярэ́дняга ву́ха

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Hepatítis

f - мед. гепаты́т, запале́нне пячо́нкі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)