рыні́т, ‑у, М ‑ніце, м.

Запаленне слізістай абалонкі носа; насмарк.

[Лац. rhinitis ад грэч. rhis, rhinos — нос.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэціні́т, ‑у, М ‑ніце, м.

Запаленне сятчастай абалонкі вока (рэціны).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стаматы́т, ‑у, М ‑тыце, м.

Запаленне слізістай абалонкі поласці рота.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

урэтры́т, ‑у, М ‑рыце, м.

Спец. Запаленне слізістай абалонкі урэтры.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эзафагі́т, ‑у, М ‑гіце, м.

Спец. Запаленне слізістай абалонкі стрававода.

[Грэч. oisophágos — стрававод.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Gehírnentzündung

f -, -en запале́нне мазго́ў

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Lúngenentzündung

f -, -en запале́нне лёгкіх

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

міязі́т, ‑у, ДМ ‑зіце, м.

Запаленне шкілетных мышцаў. Хранічны міязіт.

[Ад грэч. mys (myos) — мышца.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

піелі́т, ‑у, М ‑ліце, м.

Спец. Запаленне нырачных лаханак. Хранічны піеліт.

[Ад грэч. pýelos — лаханка.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

артры́т, ‑а, М ‑рыце, м.

Запаленне суставаў інфекцыйнага паходжання. Рэўматычны артрыт.

[Ад грэч. arthron — сустаў.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)