запале́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. запале́нне запале́нні
Р. запале́ння запале́нняў
Д. запале́нню запале́нням
В. запале́нне запале́нні
Т. запале́ннем запале́ннямі
М. запале́нні запале́ннях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

запале́нне, -я, н.

Хваробны працэс, які суправаджаецца павышэннем тэмпературы, прыпухласцю і пачырваненнем хворай часткі цела.

З. лёгкіх.

З. сустава.

|| прым. запале́нчы, -ая, -ае.

З. працэс.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

запале́нне ср., мед. воспале́ние;

з. лёгкіх — воспале́ние лёгких

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

запале́нне, ‑я, н.

Хвароба, якая суправаджаецца павышэннем тэмпературы, прыпухласцю, пачырваненнем хворай часткі цела. Запаленне лёгкіх. Запаленне сярэдняга вуха.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Запаленне (у медыцыне) 3/100; 4/493; 5/76

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

запаленне

т. 6, с. 529

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

запале́нне н. мед. Entzündung f -, -en;

запале́нне лёгкіх Lúngenentzündung f

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

запаленне

Том: 11, старонка: 58.

img/11/11-058_0306_Запаленне.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

Запаленне лёгкіх 1/132, 236; 2/404; 4/493; 6/348

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

запаленне лёгкіх

т. 6, с. 530

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)