Вартаўні́чы ’вартаўнік’ (БРС). Укр. (зах.) вартовни́чий. Запазычанне з польск. wartowniczy ’тс’ (да warta, wartować).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Васо́лы ’вясёлы’ (Сцяшк. МГ). Запазычанне з польск. wesoły ’тс’ (аб польскім слове Брукнер, 607).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Во́гніва ’крэсіва’ (Бяльк.). Мяркуючы па тэрыторыі і адзінкавасці фіксацыі, запазычанне з рус. огниво ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Во́та ’абяцанне’ (Нас.). Запазычанне з лац. votum ’тс’ праз польск. wota (Кюне, Poln., 115).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Вы́пламеніць ’выпаліць, знішчыць’ (Гарэц.), вы́пломеніць ’тс’ (Нас.). Запазычанне з польск. wypłomienić ’тс’ (Цвяткоў, 60).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Выража́ць, выража́ты, выраджа́ти ’падрыхтоўваць, збіраць у дарогу’ (Булг., Бес.). Запазычанне з укр. виряжа́ти ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Вясе́лячы (газ) ’закіс азоту, які ап’яняе чалавека’ (БРС). Запазычанне (калька) з рус. веселящий (газ).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Гарня́к ’гарняк’ (БРС). Відавочнае запазычанне з рус. горня́к ’тс’ (а гэта да гора́, го́рный).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ґерґе́ліць ’балбатаць’ (Сл. паўн.-зах.). Паводле Сл. паўн.-зах., запазычанне з літ. gargaliúoti ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Дабі́тне ’пераканальна, ясна’ (Сцяшк.). Запазычанне з польск. dobitnie ’тс’ (параўн. і польск. прыметнік dobitny).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)