Нагаварыць аб кім‑, чым‑н. многа добрага; расхваліць. — Лялька, а не конь... Жывот падцягнуты... Зубы, як адзін, шыя, нібы ў лебедзя. Грыва доўгая, што шоўк... — Ну ты, брат, нахваліш.Васілевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паласа́, -ы́, мн. пало́сы і (з ліч. 2, 3, 4) паласы́, -ло́с, ж.
1.Доўгая роўная лінія (на малюнку, чарцяжы), след на якой-н. паверхні ад чаго-н.; доўгая вузкая частка якой-н. прасторы.
Чырвоныя і сінія палосы на хустцы.
П. на целе ад удару.
П. дыму.
2. Працяглы ўчастак чаго-н., пояс.
Гліністая п.
Прыфрантавая п.
3. Невялікі вузкі ўчастак ворнай зямлі сялянскага надзелу (гіст.).
4. Старонка ў наборы, у друкаваным выданні (спец.).
Газетная п.
5.перан. Прамежак часу, перыяд.
Самая шчаслівая п. яго жыцця.
6.перан. Настрой, стан.
Змрочная п. найшла на яго.
|| памянш.пало́ска, -і, ДМ -ло́сцы, мн. -і, -сак, ж. (да 1—3 знач.).
Тканіна ў палоску.
|| прым.пало́сны, -ая, -ае (да 1 знач.; спец.) іпаласны́, -а́я, -о́е (да 1 і 4 знач.; спец.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
perora
ж.
1.доўгая і нудная прамова; пустыя разважанні;
2.жарт. натацыя;
3.уст. урачыстая прамова
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
шаль
(фр. châle, ад перс. šāl)
доўгая вузкая вязаная або тканая хустка, якой пакрываюць плечы і галаву або захутваюць шыю.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
трэ́ска, ‑і, ДМ ‑сцы; Рмн. ‑сак; ж.
Тонкі кусок дрэва, адчасаны ад бервяна, палена і пад.; шчэпка. Доўгая белая трэска круцілася з-пад сякеры.Дуброўскі.Пахне свежымі трэскамі, стружкамі, пілавіннем, смалою — мусіць, кожны зможа ўявіць, які водар дрэва стаіць навокал, калі адразу ставіцца столькі новых зрубаў!Сіпакоў.Паволі, роўна чахкае яго бывалая сякера, плазуючы бервяно, і не трэскі ляцяць, а адганяецца ад бервяна суцэльная і доўгая, як дошка, трэска.Брыль.От яна [дзяўчына] спынілася, разаслала на зямлю дзяругу і пачала выбіраць і класці на яе большыя трэскі.Чорны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Свіня́тла (свиня́тло) ‘доўгая жардзіна, што злучае задок і перадок воза, у задняй частцы раздвоеная і замацаваная ў насадзе’ (Маслен.). Гл. суня́тла.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
гандо́ла, ‑ы, ж.
1.Доўгая аднавясловая пласкадонная венецыянская лодка з каютай, фігурным носам і высокай кармой.
2. Кабіна для людзей, механізмаў, прыбораў і пад. у стратастаце, дырыжаблі, аэрастаце.
3. Таварны вагон, у падлозе якога знаходзяцца люкі для высыпання грузу.
[Іт. gondole.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Махор ’канец мяшка ля завязкі’, ’матузкі, засуканыя на рушніку’ (КЭС, лаг.), ’доўгая палоска, адарваная ад тканіны’ (беласт., Сл. ПЗБ). Да махры́ (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
mitten
[ˈmɪtən]
n.
1) рукаві́ца f.
2) мітэ́нка f. (да́мская до́ўгая пальча́тка бяз па́льцаў)
to give the mitten to — даць адмо́ву, адмо́віць (пры сва́таньні); informal даць гарбуза́
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
hike1[haɪk]n.
1.до́ўгая прагу́лка, шпа́цыр, вандро́ўка, падаро́жжа (у сельскай мясцовасці)
2. (in)infml вялі́кае або́ неспадзява́нае павышэ́нне (цэнаў, кошту і да т.п.)
♦
take a hike!AmE, infml пайшо́ў прэч!
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)