Пануючае саслоўе феадальнага (пазней — і капіталістычнага) грамадства, якое складалася з памешчыкаў, вышэйшых чыноўнікаў і мела асноўнай крыніцай даходу зямельную ўласнасць. Так, антычная дзяржава была, перш за ўсё, дзяржавай рабаўладальнікаў для падаўлення рабоў, феадальная дзяржава — органам дваранства для падаўлення прыгонных сялян, а сучасная прадстаўнічая дзяржава ёсць сродак эксплуатацыі наёмнай працы капіталам.Энгельс.// Званне двараніна. Атрымаць дваранства,//зб. Дваране. Павятовае дваранства.
•••
Прадвадзіцель дваранствагл. прадвадзіцель.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Жонд ’дзяржава, урад’ (Сл. паўн.-зах.). З польск.rząd ’урад’ (з коранем *ręd‑ > рад‑ у парадак і г. д.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
ха́нства, ‑а, н.
1. Званне, тытул хана.
2.Дзяржава, вобласць, якой правіць хан. Казанскае ханства.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)