адсту́пніцкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да адступніка, адступніцтва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

акамадацы́йны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае дачыненне да акамадацыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аркты́чны

(гр. arktikos)

які мае дачыненне да Арктыкі (напр. а. клімат, а. пояс).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

жабра́цкі

1. (які мае дачыненне да жабрака) Béttler-;

2. (вельмі бедны) béttelarm

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

алеу́цкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да алеутаў. Алеуцкая мова.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

анкалагі́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да анкалогіі. Анкалагічны дыспансер.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

антрапаметры́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да антрапаметрыі. Антрапаметрычныя дадзеныя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

антрацы́тавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да антрацыту. Антрацытавы пласт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апаты́тавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да апатыту. Апатытавая руда.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аптэ́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да аптэкі. Аптэчная шафа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)