тарака́льны

(ад гр. thoraks, -akos = грудзі)

мед. які адносіцца да грудной поласці, грудны (напр. т-ыя адтуліны).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

таракапла́стыка

(ад гр. thoraks, -akos = грудзі + пластыка)

аперацыя выразання некалькіх рабрын з мэтай змены аб’ёму грудной клеткі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Зы́зма ’прагны чалавек’ (паст., Сл. паўн.-зах.), зызмар ’скупы чалавек’ (Мат. Маг.). Параўн. славен. zízati ’ссаць (грудзі) ’. З суфіксам ‑ма ўтвараецца назоўнік ад дзеяслова са значэннем ’суб’ект дзеяння’ (жужма ’насякомае’, дуйма ’мяцеліца’, Сцяцко, Афікс. наз., 54), але зыходная аснова няясная.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Зы́знуць ’ударыць’, ’апухаць’ (Шат.). Укр. дзи́знути ’хутка пранесціся, праляцець (пра камень)’. Параўн. азызнуць ’азябнуць’, азызаць ’апухаць’ (гл.). Параўн. славац. zízať ’паглядваць’, славен. zízati ’ссаць, асабліва грудзі’. Можа, ’ударыць так, што зрабіць касавокім’, ’апухнуць так, што зрабіцца касавокім’. Гл. зызы. Няясна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

запа́лы, ‑ая, ‑ае.

Які запаў, паглыбіўся ўнутр; упалы. Запалыя грудзі. Запалыя бакі. □ Твар быў шэры, ажно чорны, з запалымі шчокамі. Шамякін. Запалыя вочы ў сініх кругах глядзелі тужліва. Карпаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́пуклы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае сферычную вонкавую паверхню; проціл. увагнуты. Выпуклае шкло. Выпуклая лінза.

2. Які выдаецца наперад. Выпуклы лоб. Выпуклыя грудзі.

3. перан. Выразны, рэльефны. Выпуклы вобраз.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гінекамасты́я

(ад гінека- + гр. mastos = грудзі)

празмернае павелічэнне ў мужчын малочных залоз як адна з прыкмет фемінізацыі 1.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

стэтаско́п

(ад гр. stethos = грудзі + -скоп)

медыцынскі інструмент у выглядзе трубкі для выслухоўвання сэрца і лёгкіх (параўн. фанендаскоп).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

таракаско́п

(ад гр. thoraks, -akos = грудзі + -скоп)

мед. інструмент з аптычнай і асвятляльнай сістэмамі для даследавання плеўральнай поласці.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

тэ́гмы

(гр. tegma = аддзел)

групы аднолькава пабудаваных сегментаў, якія аб’ядноўваюцца ў аддзелы цела членістаногіх, напр. галава, грудзі, брушка.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)