únflätig

a бру́дны, непрысто́йны, гру́бы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

brutál

a гру́бы, бязлі́тасны, жо́рсткі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

rabiát

a гру́бы; лю́ты, раз’ю́шаны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

rustikál

a вяско́вы, мужы́цкі, гру́бы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

бурбо́н

(фр. Bourbon = прадстаўнік каралеўскай дынастыі Бурбонаў)

грубы, недасведчаны, уладны чалавек.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

дзёрзкі

1. (грубы) grob; frech, únverschämt;

2. (смелы) dreist, verméssen, verwégen, tóllkühn

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

uncouth [ʌnˈku:θ] adj. нязгра́бны, нехлямя́жы, няспры́тны (пра людзей); гру́бы;

uncouth manners гру́быя мане́ры

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

unfinished [ʌnˈfɪnɪʃt] adj.

1. незако́нчаны, незаве́ршаны

2. гру́бы, неапрацава́ны, неадшліфава́ны;

unfinished goods паўфабрыка́ты

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

unmannerly [ʌnˈmænəli] adj. fml нявы́хаваны, гру́бы; з ке́пскімі мане́рамі;

unmannerly conduct гру́быя паво́дзіны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

грубія́н, ‑а, м.

Чалавек грубы і дзёрзкі ў адносінах да другіх. У думках зазначыў сам сабе, што я сказаў нядобра: не трэба быць такім грубіянам. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)