паз м тэх Nut f -, -en; Falz m -es, -e; Zápfenloch n -(e)s, -löcher, Fúge f -, -n (гняздо)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
кулямётны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да кулямёта. Кулямётная чарга. Кулямётны разлік. // Узброены кулямётам (кулямётаў), прызначаны для кулямёта (кулямётаў). Кулямётная рота. Кулямётнае гняздо. Кулямётная тачанка.
•••
Кулямётная істужка гл. істужка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ястрабі́ны в разн. знач. ястреби́ный;
~нае гняздо́ — ястреби́ное гнездо́;
~нае палява́нне — ястреби́ная охо́та;
~ныя во́чы — ястреби́ные глаза́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
socket
[ˈsɑ:kət]
n.
1) упа́дзіна f., паглыбле́ньне, гняздо́ n.
eye socket — вачні́ца f.
2) Electr. (штэ́псэльная) разэ́тка
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
качы́ны Énten-;
качы́н нос Éntenschnabel m -s, -schnäbel;
качы́нае я́йка Énten¦ei n -s, -er;
качы́нае гняздо́ Éntennest n -es, -er
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
◎ Пераха́джвацца (піріхаджывыцца) ’не несціся пэўны час (пра курыцу)’ (Юрч.). Да персі- і хадзіць (гл.), г. зн. не сядаць у гняздо, каб несціся.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Плясці́ Ілгаць, нагаворваць’ (Шат.; міёр., З нар. сл.), ’плесці што-небудзь’, ’віць гняздо’ (Сл. ПЗБ), плесць плесці (карункі)’ (Бяльк.). Гл. пле́сці ’тс’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
верабі́ны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да вераб’я. Вераб’інае гняздо. Вераб’іная чарада.
2. у знач. наз. вераб’і́ныя, ‑ых. Атрад птушак, да якога адносяцца вераб’і, ластаўкі, дразды, пеначкі і пад.
•••
Вераб’іная ноч гл. ноч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
схі́лены, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад схіліць.
2. у знач. прым. Які схіліўся, нахіліўся. За шэрым схіленым парканам Скрыпіць пясок сырых дарог. Танк. На схіленай вершаліне хвоі красавалася старадаўняе буслава гняздо. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зярэ́мя Месца, у якім знаходзіцца асобны статак баброў; бабрынае логава, гняздо (Гарб., Нас. АУ).
Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)