кавале́рскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да кавалера, належыць яму. Кавалерскі такт. □ [Падлоўчы] успамінаў тады свае маладыя кавалерскія гады, свой жывы і гарачы нораў, свой спрыт да паненак. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

impetuous

[ɪmˈpetʃuəs]

adj.

1) імпэ́тны, няўпы́нны, нестрыма́ны

2) па́лкі, гара́чы, безразва́жны, пары́вісты

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

mettlesome

[ˈmetəlsəm]

adj.

по́ўны запа́лу, па́лкі; адва́жны, рашу́чы, энэргі́чны; гара́чы (пра каня́)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

знату́жыцца, ‑жуся, ‑жышся, ‑жыцца; зак.

Разм. Надарвацца, падарвацца. — Той жа завідушчы, Ахрэм, у дровы ездзіў. Дык такі воз наваліў .., а конь гарачы, то знатужыўся. Вока стала кр[оўю] налівацца. Ермаловіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

по́перак, прысл. і прыназ.

Разм. Тое, што і папярок. Гарачы .. быў [Андрэй] — слова поперак не скажы. Пташнікаў. Я ляжу поперак воза і.. бачу, як далёка над лесам лягла сіняя хмара. Ракітны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уме́раны, -ая, -ае.

1. Сярэдні паміж крайнасцямі — не вялікі і не малы, не гарачы і не халодны і пад.

Умераная скорасць.

Умераная вільготнасць.

Умераныя патрабаванні.

2. Пра клімат: сярэдні паміж гарачым і халодным.

У. клімат.

У. пояс.

3. Які трымаецца сярэдняй палітычнай лініі, схільны да кампрамісу, згодніцтва.

Умеранае крыло рэфарматараў.

Умераная палітыка.

|| наз. уме́ранасць, -і, ж. (да 1 і 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

tumultuous [tju:ˈmʌltʃuəs] adj.

1. расхвалява́ны, устурбава́ны; неспако́йны

2. гаваркі́; шу́мны, бу́рны;

a tumultuous reception гара́чы прыём;

tumultuous waves бурлі́выя хва́лі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

heated [ˈhi:tɪd] adj.

1. узбу́джаны, разгара́чаны (пра чалавека); гара́чы, заўзя́ты (пра спрэчку)

2. нагрэ́ты (пра пакой, будынак і да т.п.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

incandescent

[,ɪnkænˈdesənt]

adj.

1) распа́лены, гара́чы; напа́лены дачы́рвана

2) ве́льмі сьве́тлы, зы́ркі, я́ркі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

баргузі́н, ‑у, м.

Паўночна-ўсходні вецер на Байкале. Плыве параход. За кармой, як і ўчора, Сівы баргузін «пашавельвае» вал. Хведаровіч. Стаю, заглядзеўшыся ўдалеч, адзін, І студзіць гарачы мой твар баргузін. Гаўрусёў.

[Ад назвы ракі Баргузін, якая ўпадае ў возера Байкал.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)