га́ма-ме́тад

(ад гама​2 + метад)

метад разведвання карысных выкапняў, які грунтуецца на вымярэнні інтэнсіўнасці выпрамянення прыродных радыеактыўных элементаў, што змяшчаюцца ў горных пародах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

гома-, гама-

(гр. homos = роўны, аднолькавы)

першая састаўная частка складаных слоў, якая выражае паняцці «падобны», «роўны».

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

га́мма-лучи́ мн., физ. га́ма-прамяні́, род. га́ма-прамянёў.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

га́мма-терапевти́ческий га́ма-тэрапеўты́чны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дыятані́чны, ‑ая, ‑ае.

Размешчаны паслядоўна ад адной ступені ладу да другой. Дыятанічная гама.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

палі́тра, -ы, ж.

1. Дошчачка, на якой мастак змешвае фарбы.

2. перан. Падбор фарбаў у карціне, колеравая гама.

3. перан. Сукупнасць выяўленчых сродкаў мастака.

Багатая п. пісьменніка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

gamma rays [ˈgæməˌreɪz] n. pl. phуs. га́ма-прамяні́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

gama

ж. гама;

gama C-dur — гама до-мажор;

gama uczuć — гама пачуццяў

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

gamma [ˈgæmə] n. га́ма (3-я літара грэчаскага алфавіта)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

га́мма​II (буква) га́ма, -мы ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)