партве́йн, ‑у, м.

Гатунак моцнага вінаграднай віна. Пазіраючы на аднаго Яўгена, Міхал адкаркаваў бутэлькі, наліў сабе і яму гарэлкі, Арыне з Лёдзяй — партвейну. Карпаў.

[Ням. Portwein.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спіртава́нне, ‑я, н.

Спец. Увядзенне ў вінаградны сок, які знаходзіцца ў стане браджэння, спірту з мэтай павелічэння моцнасці віна і захавання ў ім цукру.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

lees [li:z] n. pl. аса́дак (віна ў бутэльцы або бочцы);

drink/drain to the lees вы́піць да дна

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

retort​2 [rɪˈtɔ:t] v. адка́зваць рэ́зка; “It’s all your fault,” he retorted. «Гэта цалкам твая віна», − адрэзаў ён.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

венге́рскі, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да Венгрыі і венграў. Венгерская мова. Венгерская культура.

2. у знач. наз. венге́рскае, ‑ага, н. Гатунак вінаграднага віна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

медаву́ха, ‑і, ДМ ‑вусе, ж.

Разм. Хмельны напітак з мёду. Гаспадар наліваў у шклянку то самагонкі, моцнай, як агонь, то медавухі, то віна. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кі́лік

(гр. kyliks)

старажытнагрэчаскі гліняны сасуд для піцця віна.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Развіні́чыцца ’разбэсціцца’ (в.-дзв., Сл. ПЗБ). Няясна. Магчыма, мае сувязь з віно́ або з віна́.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

біткі́, ‑оў; адз. біток, ‑тка, м.

Круглыя катлеты з адбіўнога або сечанага мяса. У сталоўцы .. [Пятро] выпіў шклянку чырвонага віна і закусіў халаднавата-цвёрдымі біткамі. М. Стральцоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

праві́ннасць, ‑і, ж.

Дрэнны ўчынак; віна. — Спроба залезці ў клуб — не адзіная правіннасць Сцяпана Грыбоўскага. Курто. Была.. [маці] крыклівая і не даравала мне нават маленькай правіннасці. Сачанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)