Пашталтне́ць ’набыць страшнейшы выгляд’ (Варл.). З польск. + po‑kształtnieć < kształt ’форма, выгляд, від’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

даўгава́ты, -ая, -ае.

1. Некалькі даўжэйшы за нармальны.

Плашч яму д.

2. Не круглы на выгляд, прадаўгаваты.

Твар у хлопца д.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

санлі́вы, -ая, -ае.

Які вельмі любіць спаць, хоча спаць, схільны да сну, вялы.

Санлівае дзіця.

С. выгляд.

|| наз. санлі́васць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

све́жасць, -і, ж.

1. гл. свежы.

2. Халаднаватае, чыстае паветра; прахалода.

У акно дыхнула свежасцю.

3. Свежы, здаровы выгляд.

С. шчок.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

змарне́лы, -ая, -ае.

1. Змучаны, схуднелы.

З. чалавек.

З. выгляд.

2. Зачахлы, завялы (пра расліны).

Змарнелая агародніна.

|| наз. змарне́ласць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прыні́жаны, -ая, -ае.

1. Уніжаны, зняважаны або які выказвае пакорлівасць.

П. тон.

П. выгляд.

2. Бяспраўны, зняважлівы.

|| наз. прыні́жанасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прыхарашы́цца, -рашу́ся, -ро́шышся, -ро́шыцца; зак. (разм.).

Апрануцца прыгожа, надаць сабе прыгажэйшы выгляд.

|| незак. прыхаро́швацца, -аюся, -аешся, -аецца.

|| наз. прыхаро́шванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

усхвалява́ны, -ая, -ае.

Які знаходзіцца ў стане хвалявання, выражае хваляванне.

У. выгляд.

У. голас.

Гаварыць усхвалявана (прысл.).

|| наз. усхвалява́насць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фотагені́чны, -ая, -ае.

Які мае выразныя рысы, што добра перадаюцца на фотаздымку ці на экране.

Ф. выгляд.

|| наз. фотагені́чнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

худзі́зна, -ы, ж.

1. Знешні выгляд худога¹ чалавека.

У вочы кінулася яго незвычайная х.

2. Пра худога чалавека або жывёлу (разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)