Пу́ты ’пена’ (іўеў.), польск. дыял. puty ’тс’. Лаўчутэ (Балтизмы, 49) са спасылкай на Вяржбоўскага выводзіць з літ. putà, мн. л. pùtos пена’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Магале́йка, мыгале́йка ’кісет’ (Багд., Бяльк.). Роднаснае да паўн.-рус. магиль ’суконная торбачка’, якое Фасмер (2, 555) выводзіць з комі me̮ gi̮ lʼ ’мяшэчак’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Пачачу́й ’хвароба капыта каня ад удару’ (паўн.-усх., КЭС). З рус. почечуй ’ранка’, якое Сабалеўскі (РФВ, 66, 347) выводзіць з потечуй < течь ’цячы’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Сажо́р ’сузор’е Вялікай Мядзведзіцы’ (ЛА, 1). Рус. тул. сожа́р, сажо́р ’тс’. Скарачэнне з валасажар (гл.). Фасмер, 3, 706 рускія словы выводзіць з стожа́р.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Лохмат ’абрэзак, акравак’, ’гніллё’, лахматок, лахматочак ’тс’ (Нас., Яруш.). Трубачоў (Эт. сл., 15, 251) выводзіць прасл. loxmotъ, якое да laxъ, laxmy > лах, лахма́н (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
*Спрышчыцца, спры́шчытысʼ ‘памерці, скачанець’ (Клім.). Гарачава (Этимология–1985, 64) выводзіць з спры́шчыты ‘адмарозіць’ (Клім.); звычайна спры́шчыць ‘спячы’ (Сцяшк. Сл.), ‘спапяліць’ (ТС). Да прышчыць (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
rouse [raʊz] v.
1. fml будзі́ць, абуджа́ць; абуджа́цца;
I was roused by the ringing of the bell. Мяне разбудзіў званок.
2. падахво́чваць, заахво́чваць; схіля́ць
3. fml узбуджа́ць (пачуцці, дзейнасць);
rouse interest выкліка́ць ціка́васць
4. раздражня́ць, выво́дзіць з сябе́;
He is not easily roused. Яго цяжка вывесці з сябе.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
трави́тьI несов.
1. (отравлять) труці́ць; атру́чваць; (истреблять — ещё) выво́дзіць;
2. охотн. гнаць, цкава́ць; (охотиться) палява́ць (на каго, на што; без дополнения);
3. перен. цкава́ць; (преследовать) не дава́ць спако́ю (каму, чаму); (мучить) му́чыць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
Сто́лап (сто́лоп) ‘асталоп’ (латг., Карскі, 1, 257). Карскі (там жа) выводзіць з *stъlp‑ (гл. стоўп) з другім поўнагалоссем. Параўн. стало́п ‘слуп’ (латг., Сл. ПЗБ), гл.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
са́льда н бухг, эк Sáldo m -s, -den або -s; Sáldobetrag m -(e)s, -träge; Réchnungsabschluss m -es, -schlüsse;
адмо́ўнае са́льда Hábensaldo m, Kredítsaldo m, Passívsaldo m;
акты́ўнае са́льда, стано́ўчае са́льда Aktívsaldo m, Sóllsaldo m;
са́льда гандлёвага бала́нсу Hándelsbilanzsaldo m;
выво́дзіць са́льда Réchnung áusgleichen*, Sáldo zíehen*
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)