цалі́ннік, ‑а, м.
Той, хто асвойвае цалінныя землі; жыхар цаліны (у 1 знач.). Пакуль на поле не выехалі, прараб стараўся выкарыстаць кожнага цалінніка на будоўлі. Пальчэўскі. — Адсюль вось, — паказаў Іван Іванавіч рукой, — новая вуліца пойдзе... Як мы яе, цаліннікі, назавём? Даніленка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
абрасці́, -сту́, -сце́ш, -сце́; -сцём, -сцяце́, -сту́ць; -ро́с, -расла́, -ло́; зак., чым.
1. Зарасці, пакрыцца якой-н. расліннасцю, валасамі, слоем чаго-н.
А. мохам (таксама перан.: апусціцца, адзічэць; разм.). А. барадой.
А. тлушчам.
А. граззю (перан.: стаць неахайным, брудным; разм.).
2. перан. Набыць многа ўсяго, стварыць што-н. вакол сябе, каля сябе (разм.).
А. гаспадаркай.
Вуліца абрасла новымі дамамі.
|| незак. абраста́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
|| наз. абраста́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
тупі́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.
1. Вуліца, якая не мае скразнога праходу, праезду.
Машына заехала ў т.
2. Чыгуначны станцыйны пуць, злучаны з іншымі пуцямі толькі адным канцом.
Паравоз стаяў у тупіку.
3. перан. Безвыходнае становішча, а таксама тое, што не мае перспектывы далейшага развіцця.
Вывесці гаспадарку з тупіка.
Перагаворы зайшлі ў т.
|| памянш. тупічо́к, -чка́, мн. -чкі́, -чко́ў, м. (да 1 знач.).
|| прым. тупіко́вы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
паво́дка, ‑і, ДМ ‑дцы; Р мн. ‑дак; ж.
Часовае падняцце вады ў вадаёмах у выніку раставання снегу або вялікіх дажджоў. Вуліца праходзіла такою лагчынаю, што вясной у час паводкі рабілася як рака. Чарнышэвіч. Калі была паводка,.. [Нёман] разліваўся больш чым на кіламетр. Гурскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прыле́глы, ‑ая, ‑ае.
1. Які прылягае да чаго‑н., мяжуецца з чым‑н. Прылеглыя землі. Прылеглыя астравы. □ Прылеглая да станцыі вуліца вызначаецца прыгажэйшай забудовай і планіроўкай. Навуменка.
2. У матэматыцы — які прымыкае; сумежны. Прылеглы вугал.
3. Які сапсаваўся ад доўгага ляжання. Прылеглая мука.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
przecznica
przecznic|a
ж. папярочная вуліца; папярочная дарога;
trzy ~e stąd — тры кварталы адсюль
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
one-way [ˌwʌnˈweɪ] adj. аднабако́вы, у адзі́н бок (пра рух);
a one-way street ву́ліца з аднабако́вым ру́хам;
a one-way ticket AmE біле́т у адзі́н бок
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
St. (пісьмовае скар. ад): 1. Saint Святы́ (у назвах);
St Paul’s (Cathedral) Сабо́р Свято́га Па́ўла
2. Street ву́ліца;
Regent St. Ры́джэнт-стрыт
3. AmE State штат
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
two-way [ˌtu:ˈweɪ] adj. двухбако́вы;
two-way traffic двухбако́вы рух;
a two-way street ву́ліца з двухбако́вым ру́хам;
a two-way radio прыёмнік і перада́тчык (радыё), ра́цыя
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
запо́ўніцца, ‑ніцца; зак.
Стаць поўнасцю занятым, напоўненым чым‑н. У адно імгненне запоўнілася ўся вуліца старымі і малымі. Пестрак. На адзін момант Саўка дужа здзівіўся, што ён ляжыць у сене, але гэты часовы прарыў і пустата ў яго памяці борзда і востра запоўніліся ўспамінамі. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)