sirocco [sɪˈrɒkəʊ] n. (pl. -os) сіро́ка (гарачы вільготны вецер)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
westerly [ˈwestəli] adj. захо́дні;
a westerly wind захо́дні ве́цер
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
пу́чыць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ыць; незак.
Уздымаць, рабіць выпуклым.
Вецер пучыць брызент.
|| незак. успу́чыць, -ыць і вы́пучыць, -ыць.
|| наз. пу́чанне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
хво́сткі, ‑ая, ‑ае.
Які моцна, балюча сцябае. Хвосткая пуга. / Пра вецер. Хвосткі вецер.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
БАРЭ́Й,
у старажытнагрэчаскай міфалогіі бог паўночнага ветру. Уяўляўся дужым крылатым мужчынам. У пераносным сэнсе барэй — парывісты, халодны вецер.
т. 2, с. 336
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
бо́ра
(іт. bora, ад гр. boreas = паўночны вецер)
халодны моцны парывісты вецер, які дзьме з гор на марскім узбярэжжы.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
здзьмуць сов. сдуть;
ве́цер здзьмуў папе́ру — ве́тер сдул бума́гу
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
уздзіма́ць несов. вздува́ть;
ве́цер ~ма́е лі́сце — ве́тер вздува́ет ли́стья
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Сухаве́й ’сухі гарачы вецер’ (ТСБМ, Некр. і Байк.; ашм., Стан.; Сцяшк.), ’сухое ветранае надвор’е’ (Сл. ПЗБ), ’сухі сцюдзёны вецер’ (Варл.), ’зарніца’ (Растарг.), сухове́й ’суша, сухі вецер’ (ТС), сухаве́я ’тс’ (Сцяшк.), ’летняя начная маланка без грому’ (Мат. Маг.), сухаве́іца ’сухое ветранае надвор’е’ (Бяльк., Сержп. Прымхі), сухаве́йка ’сухі паўдзённы вецер’ (Арх. Федар.). Укр. сухові́й ’сухі вецер; усходні вецер’, рус. сухове́й ’сухі гарачы вецер; суша, засуха’. Утворана на базе спалучэння слоў су́ха (гл. сухі) і ве́яць (гл.); параўнанне ў якасці генетычнай паралелі з літ. saũsvėjis ’тс’ (Аткупшчыкоў, Этимология–1984, 193) недакладнае, паколькі літоўскае слова ўзнікла на базе зыходнага словазлучэння saũsas vė́jas ’сухі вецер’ і, на думку Трубачова (Этногенез₂, 245), з’яўляецца калькай рус. суховей.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
blustery [ˈblʌstəri] adj. бу́рны, ве́льмі мо́цны;
a blustery wind гвалто́ўны ве́цер;
The day was cold and blustery. Дзень быў халодны, і дзьмуў рэзкі вецер.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)