предупреди́тельный

1. (любезный) ла́ска́вы, мі́лы; (вежливый) даліка́тны, ве́тлівы; (внимательный) ува́жлівы; (услужливый) паслу́жлівы; (искательный) ліслі́вы;

предупреди́тельный челове́к ла́ска́вы (ве́тлівы, прыя́зны, даліка́тны, ува́жлівы) чалаве́к;

предупреди́тельное отноше́ние ла́ска́выя (даліка́тныя, добразычлі́выя, ува́жлівыя, паслу́жлівыя) адно́сіны;

2. (заранее извещающий) папераджа́льны; паведамля́льны;

предупреди́тельный сигна́л папераджа́льны сігна́л;

3. (предохранительный) папераджа́льны;

предупреди́тельный ремо́нт папераджа́льны рамо́нт.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

gentlemanly

[ˈdʒentəlmənli]

1.

adj.

ве́тлівы; до́бра ўзгадава́ны, джэнтэльмэ́нскі (мане́ры)

2.

adv.

па-джэнтэльмэ́нску, шляхо́тна; карэ́ктна; элега́нтна (апра́нуты)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

мадэмуазэ́ль

(фр. mademoiselle)

ветлівы зварот да дзяўчыны ў Францыі і некаторых іншых краінах (звычайна далучаецца да імя або прозвішча).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

схо́дны, ‑ая, ‑ае.

Прымальны, падыходзячы; выгадны. Купіць па сходнай цане. □ Гаспадар, талковы і ветлівы дзядзька, ахвотна даў нам за сходную плату маторнай лодкі, паслаў з намі хлопца, загарэлага дзевяцікласніка. Брыль. Тут стаяла гамонка больш вясёлая, бо ў кірмашовыя дні, пасля сходнага продажу якога свінчаці, на возе мужчыны збіраліся каля пляшкі гарэлкі. Скрыган.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

любе́зный

1. ласка́вы, мі́лы, ве́тлівы, прыя́зны;

любе́зный приём ласка́вы (ве́тлівы, прыя́зны) прыём;

2. (в обращении) прил. дарагі́, ласка́вы;

любе́зный чита́тель! дарагі́ (ласка́вы) чыта́ч!;

3. (в обращении) сущ., уст., фам. шано́ўны, -нага м.;

послу́шай, любе́зный! паслу́хай, шано́ўны!;

4. (возлюбленный) сущ. лю́бы, -бага м.; каха́ны, -нага м.;

◊

бу́дьте любе́зны бу́дзьце ласка́вы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Гала́нтны (БРС). Рус. гала́нтный, укр. гала́нтний. Бел. і ўкр. словы запазычаны непасрэдна з рус. мовы. Рус. гала́нтный узята з франц. galant ’ветлівы, галантны’ або ням. galant (< франц.). Падрабязна аб гісторыі запазычання ў рус. мове гл. Фасмер, 1, 385; Шанскі, 1, Г, 13–14.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

карэ́ктны

(лац. correctus = папраўлены)

1) ветлівы, тактоўны (напр. к-ая заўвага, к-ыя паводзіны);

2) правільны, дакладны (напр. к. пераклад).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

mecenas

м. мецэнат;

pan (pani) mecenas — пан (пані) мецэнат (ветлівы зварот да адваката)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Моўна ’выразна, моцна’ (Нас.), моўнасць ’вымова, дар слова, выразнасць’ (Нас., Др.-Падб., Гарэц.), моўны ’размоўны, гаваркі, які валодае прыгожай мовай’, ’ветлівы’ (Нас., ТС; гродз., Сцяшк. Сл.). Паланізмы. Параўн. польск. mownie, mowność < mowny, mówny ’які можа гаварыць, якому лёгка гаварыць аб чым-небудзь, гаваркі, балбатлівы’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

афіцы́йны, афіцыя́льны

1. offíziéll, ámtlich;

афіцы́йная асо́ба Ámtsperson f -, -en;

афіцы́йнае паведамле́нне offiziélle [ámtliche] Méldung;

2. (стрыманы, халодна-ветлівы) förmlich, offiziéll;

афіцы́йны тон förmlicher Ton

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)