далі́цца, ‑ліецца і ‑льецца; зак.

Льючыся, дайсці да якога‑н. узроўню, мяжы; дацячы (пра вадкасці).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адсто́йны, ‑ая, ‑ае.

Які прызначаны, служыць для ачышчэння вадкасці шляхам адстойвання. Адстойная камера. Адстойны бак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

струме́нны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Заснаваны на выкарыстанні руху струменя (вадкасці, газу і пад.). Струменная помпа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мо́кнуць

1. nass wérden;

2. (ляжаць у вадкасці) wéichen vi, éingeweicht wérden

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

густата́ ж.

1. (шчыльнасць) Díchte f -; Díchtheit f -;

2. (вадкасці) гл. гyшчыня

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

бо́ўтаць

1. (пра вадкасці) schütteln vt, dúrchschütteln vt;

2. (плёскаць) plätschern vi

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

цвіль, плесня / на вадкасці: бросня

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

пля́шка, -і, ДМ -шцы, мн. -і, -шак, ж. (разм.).

Шкляная пасудзіна для захоўвання вадкасці, бутэлька.

П. малака.

|| памянш. пля́шачка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

|| прым. пля́шачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ве́нтыль, -я, мн. -і, -яў, м. (спец.).

1. Клапан для рэгулявання расходу вадкасці, пары, газу ў некаторых тэхнічных устройствах.

2. Клапан у музычных інструментах для рэгулявання вышыні гуку.

|| прым. ве́нтыльны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

муць, -і, ж.

1. Дробныя часцінкі ў вадкасці, якія робяць яе непразрыстай, каламутнай.

2. перан. Туман, смуга; імгла.

М. вісіць у паветры.

3. перан. Аб цяжкім душэўным стане (разм.).

М. на душы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)