прыго́рбіць, ‑блю, ‑біш, ‑біць; зак., каго.

Зрабіць згорбленым, ссутуленым. Пастарэў, прыгорбілі гады Нупрэя. Гроднеў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скабі́ць, ‑блю, ‑біш, ‑біць; незак., што.

Спец. Звязваць скабой, скобамі дзве якія‑н. часткі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зава́біць, -блю, -біш, -біць; -блены; зак., каго (што).

1. Хітрасцю прымусіць прыйсці куды-н., апынуцца дзе-н.

З. звера ў пастку.

2. Зачараваць сваім хараством, прывабіць.

|| незак. зава́бліваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

ла́дкі, -дак, толькі мн.

Дзіцячая гульня, пры якой удзельнікі ўдараюць адзін аднаго спачатку правай далонню аб правую, потым левай аб левую і г.д.

◊

Біць (пляскаць) у ладкі — выказваць адабрэнне чаго-н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

klápsen

vt пля́скаць, ля́паць, біць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

góngen

vi біць у гонг

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

зары́біць, ‑блю, ‑біш, ‑біць; зак., што.

Спец. Запусціць у вадаём рыбу для размнажэння. Зарыбіць сажалку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́шчарбіць, ‑блю, ‑біш, ‑біць; зак., што.

Нарабіць шчарбін, вызубіць. Вышчарбіць край шкла. Вышчарбіць лязо сякеры.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папагра́біць, ‑блю, ‑білі, ‑біць; зак., каго-што.

Разм. Грабіць доўга, неаднаразова; награбіць многа чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

костыля́ть несов., прост.

1. (бить) дуба́сіць; біць;

2. (хромать) кульга́ць, чыкільга́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)