колоти́ть
1. (бить) біць;
2. (трясти) калаці́ць, трэ́сці;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
колоти́ть
1. (бить) біць;
2. (трясти) калаці́ць, трэ́сці;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)