стаўралі́т

(ад гр. stauros = крыж + -літ)

мінерал класа сілікатаў чырванавата-бурага, бура-чорнага і жоўтага колеру са шкляным бляскам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ruin​2 [ˈru:ɪn] v.

1. разбура́ць, знішча́ць, ні́шчыць; псава́ць;

The storm ruined the crops. Бура знішчыла ўраджай.

2. разара́ць;

He was ruined. Ён разарыўся.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

авантуры́н

(фр. aventurine)

1) разнавіднасць дробназярністага кварцу пераважна бура-чырвонага колеру; выкарыстоўваецца для мастацкіх і ювелірных вырабаў;

2) гатунак шкла.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

цыкло́н

(гр. kyklon = які верціцца)

буйнамаштабны атмасферны віхор з паніжэннем ціску ад перыферыі да цэнтра, які суправаджаецца вялікай воблачнасцю і ападкамі; бура, ураган (параўн. антыцыклон).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

паджа́ры, ‑ая, ‑ае.

1. Рыжа-буры або бура-чорны (пра масць жывёл). З хвіліны на хвіліну чакаю, што вось-вось пакажацца чорная ці паджарая шапка [грыба]. Сачанка.

2. Разм. Сухарлявы, тонкі. Паджары лось. □ Праз акно [барон] убачыў паджарага нямецкага афіцэра. Грахоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

szklanka

szklan|ka

ж. шклянка;

burza w ~ce wody — бура ў шклянцы вады

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

бур'я́н

1. Месца, якое парасло бур'янам, пустазеллем (Слаўг.). Тое ж бурыя́н (Слаўг.), бур'яні́на (Грыг. 1850).

2. Навальніца з вялікім ветрам; бура (Стол.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

бура́н, ‑у, м.

Моцны вецер, які паднімае хмары сухога снегу або пяску; снежная бура, завея, завіруха (звычайна ў стэпах, на адкрытых месцах). Потым налятае буран, і Міцька падае разам са слупам. Кулакоўскі. Пераскочыць зверху пясчаны буран не ўдасца: самалёт не падымаецца на такую вышыню. Шыцік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Партызанская група «Артур», гл. «Артур»

- » - «Багатыры», гл. «Багатыры»

- » - «Бура», гл. «Бура»

- » - «Бывалыя», гл. «Бывалыя»

- » - «Дружба», гл. «Дружба»

- » - «Заходнія», гл. «Заходнія»

- » - «Знішчальнік», гл. «Знішчальнік»

- » - «Іскра», гл. «Іскра»

- » - «Мядзведзева», гл. «Мядзведзева»

- » - «Родныя», гл. Родныя

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

альмандзі́н

(ад тур. Alabanda = назва горада ў Малой Азіі)

мінерал класа сілікатаў, каштоўны камень чырвонага, бура-чырвонага або чырвона-фіялетавага колеру; разнавіднасць гранату​2.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)