дара́дчык, ‑а,
Той, хто дае парады.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дара́дчык, ‑а,
Той, хто дае парады.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
два́ццаць, ‑і,
Лік 20.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вуша́ты, ‑ая, ‑ае.
Тое, што і вушасты.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́гіб, ‑у,
Выпукласць, выпуклая лінія згібу.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
разрыўны́, ‑ая, ‑ое.
Які разрываецца ад удару.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
узго́рачак, ‑чка,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
аўтама́тны, ‑ая, ‑ае.
Які мае дачыненне да аўтамата (у 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кушэ́тка, ‑і,
Невялікая канапа з узгалоўем, але без спінкі.
[Фр. couchette.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
загудзе́ць, ‑гуджу, ‑гудзіш, ‑гудзіць; ‑гудзім, ‑гудзіце, ‑гудзяць;
Пачаць гудзець.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
глуша́к, ‑а,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)