(н.-лац. terbium, ад Ytterby = назва мясцовасці ў Швецыі)
хімічны элемент з сямейства лантаноідаў, бліскучы метал, які выкарыстоўваецца ў розных сплавах, люмінафорах, пры вырабе шкла, лакаў.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
расі́сты, ‑ая, ‑ае.
1. Пакрыты вялікай расой. Расістая трава. □ След бліскучы, слуп агністы, Лёг ад месяца ў вадзе. Дол вільготны і расісты...Колас.Па расістай сцяжынцы Мікітка спяшаецца да возера.П. Ткачоў.
2. Які суправаджаецца вялікімі росамі. А вясна зелянее лугамі У расістае ранне, І смяюцца русалак вачамі Зоры ночкаю ў шэрым тумане.Тарас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
polished
[ˈpɑ:lɪʃt]
adj.
1) адпалірава́ны, гла́дкі, зь люстра́ным бля́скам, бліску́чы
2) вы́танчаны (густ), элега́нтны
polished manners — вы́танчаныя мане́ры
3) беззага́нны
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
flashy
[ˈflæʃi]
adj.
1) бліску́чы, зіхатлі́вы, асьляпля́льны
2) мімалётны, нетрыва́лы
3) крыклі́вы, які́ кі́даецца ў во́чы; прэтэнзі́йны (пра на́зву, архітэкту́ру)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
ша́ндра
(інд. sandra, ад санскр. kandras = бліскучы)
травяністая расліна сям. ясноткавых з дробнымі белымі кветкамі, пашыраная ў Еўразіі і Паўн. Афрыцы; зрэдку трапляецца на Беларусі; лекавая, эфіраалейная, фарбавальная.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
Саці́н ’баваўняная або шаўковая тканіна, якая мае гладкі бліскучы правы бок’ (ТСБМ), саці́на ’тс’ (Ян.), саці́навы ’які мае адносіны да саціну’ (ТСБМ, Бяльк.), саці́нкаву ’тс’ (ТС). Праз рус.сати́н ’тс’ (параўн. Крукоўскі, Уплыў, 79) з ням.Satin або франц.satin ’атлас’, якія тлумачаць з араб.zaitūnî ’з кітайскага горада Цзяадун’, г. зн. тканіна названая па месцу паходжання. Гл. Локач, 171; Праабражэнскі, 2, 254; Фасмер, 3, 565.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
sovereign2[ˈsɒvrɪn]adj.
1. вярхо́ўны, вышэ́йшы;
sovereign power вярхо́ўная ўла́да
2.fml суверэ́нны, незале́жны;
become a sovereign state стаць суверэ́ннай дзяржа́вай
3.fml цудо́ўны;
a sovereign remedy эфекты́ўны сро́дак;
a sovereign jokeбліску́чы жарт
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
blank
a
1) бліску́чы; зіхо́ткі; чы́сты
2) го́лы
~er Draht — неізалява́ны про́вад
3) гла́дкі, палірава́ны
~e Wáffe — хало́дная збро́я
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
ГІРЧО́ЎНІК
(Conioselinum),
род кветкавых раслін сям. сельдэрэевых. Каля 15 відаў. Пашыраны пераважна ў лясных раёнах Еўропы, Азіі і Паўн. Амерыкі. На Беларусі вельмі рэдка ў паўн. і ўсх. раёнах трапляецца гірчоўнік татарскі, або похвенны (С. tataricum). Расце ў лісцевых лясах і хмызняках, у далінах невял. рэк. Патрабуе аховы.
Шматгадовыя голыя травяністыя расліны з прамастойным, каленчата-сагнутым у вузлах, уверсе разгалінаваным цыліндрычным сцяблом з шызым налётам, выш. да 150 см. Ніжняе лісце чаранковае, двойчы-тройчыперыстарассечанае, верхняе сядзячае, больш дробнае. Кветкі белыя, дробныя, у складаных парасоніках. Плод — голы, бліскучы віслаплоднік.