маржына́льны

(фр. marginal, ад лац. marginalis = пабочны, крайні)

экан. блізкі да мяжы, амаль стратны.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

related [rɪˈleɪtɪd] adj.

1. узаемазвя́заны;

related phenomena звя́заныя памі́ж сабо́й з’я́вы

2. ро́днасны, свая́цкі, блі́зкі;

related by marriage сваякі́ па му́жу/жо́нцы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

head-to-head​2 [ˌhedtəˈhed] adj.

1. ама́ль ро́ўны, на ро́ўных (пра спаборніцтва, схватку і да т.п.)

2. блі́зкі, рукапа́шны (пра бой)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

змакрэ́ць, ‑эю, ‑эеш, ‑эе; зак.

Стаць мокрым, намокнуць (ад поту, слёз, расы і пад.). Ад стараннасці змакрэлі рукі, я стаўляў кляксы, бясконца крэсліў, быў блізкі да плачу. Лужанін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скаваро́дны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да скаварады. А для дзяцей найбольша свята Абы наесціся багата. І звон аб прыпек скавародны, Так блізкі сэрцу, так ім родны. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Панібра́т ’блізкі знаёмы, прыяцель’ (ТСБМ), панібра́цкі, панібра́цтва ’залішняя бесцырымоннасць, фамільярнасць у абыходжанні’. Рус. панибра́т, укр. панібра́т. Запазычанне з польск. кл. скл. адз. л. panie bracie ’тс’ (Праабражэнскі, 2, 11; Фасмер, 3, 197).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

imminent

[ˈɪmɪnənt]

adj.

1) блі́зкі, надыхо́дзячы; які́ набліжа́ецца; няўхі́льны

2) наві́слы (пра небясьпе́ку)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

one foot in the grave

адно́й наго́й у магі́ле, блі́зкі да сьме́рці

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

паўдрымо́та, ‑ы, ДМ ‑моце, ж.

Блізкі да дрымоты стан. У паўдрымоце, у гарачым трызненні .. [Саша] прыціскала яго [Пецеву] галаву да сваіх грудзей, цалавала яго вусны, вочы, казала самыя ласкавыя словы. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фрыво́льны

(фр. frivole, ад лац. frivolus = дурны, пусты)

легкадумны, блізкі да непрыстойнага (напр. ф-ыя размовы).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)