дружа́ка, ‑і, м.

Абл. Блізкі друг, сябар. Базыль і Грышка — найлепшыя дружакі. Колас. Позна ўвечары Сілівей Зязюля прыйшоў начаваць да свайго старога дружакі Піліпа Канапелькі. Каваль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

напаўжывы́, ‑ая, ‑ое.

1. Блізкі да смерці, амаль мёртвы. Напаўжывы ад голаду.

2. перан. Які зусім аслабеў, страціў сілы ад якога‑н. перажывання. Напаўжывы ад страху.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паўтры́зненне, ‑я, н.

Хваравіты, ліхаманкавы стан, блізкі да трызнення. Іван Пракопавіч чуе знаёмыя галасы ў пярэдняй, потым над сабой, але не можа вырвацца з паўтрызнення. Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

wírklichkeitsnah

a блі́зкі да сапра́ўднасці

~e Kunst — рэалісты́чнае маста́цтва

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

напаўзабыццё, ‑я, н.

Стан, блізкі да забыцця, няпоўнае забыццё. Веньямін ужо знаходзіўся ў прыемным стане напаўзабыцця, за якім пачынаецца сон, калі ў дзверы нехта моцна загрукатаў. Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

маржына́льны

(фр. marginal, ад лац. marginalis = пабочны, крайні)

экан. блізкі да мяжы, амаль стратны.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

head-to-head​2 [ˌhedtəˈhed] adj.

1. ама́ль ро́ўны, на ро́ўных (пра спаборніцтва, схватку і да т.п.)

2. блі́зкі, рукапа́шны (пра бой)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

related [rɪˈleɪtɪd] adj.

1. узаемазвя́заны;

related phenomena звя́заныя памі́ж сабо́й з’я́вы

2. ро́днасны, свая́цкі, блі́зкі;

related by marriage сваякі́ па му́жу/жо́нцы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

змакрэ́ць, ‑эю, ‑эеш, ‑эе; зак.

Стаць мокрым, намокнуць (ад поту, слёз, расы і пад.). Ад стараннасці змакрэлі рукі, я стаўляў кляксы, бясконца крэсліў, быў блізкі да плачу. Лужанін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скаваро́дны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да скаварады. А для дзяцей найбольша свята Абы наесціся багата. І звон аб прыпек скавародны, Так блізкі сэрцу, так ім родны. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)