руя́, ‑і, ж.
Абл. Зграя (ваўкоў, сабак) у перыяд цечкі; гайня. Быццё плыло, узнятаег руёй, Над белай заміраючай зямлёй. Танк.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кабылі́ца, ‑ы, ж.
Маладая рослая кабыла; жаробка. Першая лёгка і размашыста ішла агністая.., з белай мецінкай на лбе кабыліца Зорка. Ракітны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Пабе́л ’белая паліва ўнутры чыгунка’ (КЭС, лаг.). Аддзеяслоўнае ўтварэнне ад пабяліць < бялі́ць. У семантычных адносінах параўн. укр. побі́лка ’паліва з белай гліны на фаянсавым посудзе’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
русавало́сы, ‑ая, ‑ае.
З русымі валасамі. Чуцен спеў — Русавалосы грае трактарыст. Танк. У першай лодцы сядзіць русавалосы хлопец у белай кашулі. Аляхновіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
блу́зка, ‑і, ДМ ‑зцы; Р мн. ‑зак; ж.
Жаночая кофтачка з лёгкай тканіны. Да белай блузкі ўдала пасавала чорная плісіраваная спадніца. Васілёнак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
каро́ўка, ‑і, ДМ ‑роўцы; Р мн. ‑ровак; ж.
Памянш.-ласк. да карова.
•••
Божая кароўка — жучок чырвонай, жоўтай або белай афарбоўкі з плямкамі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дзя́целіна, ‑ы, ж.
Дзікая канюшына; дзяцельнік. На белай дзяцеліне, што кучаравіцца ля кузні, зумкаюць пчолы. Даніленка. Коні скубуць дзяцеліну, гучна і часта фыркаюць. Сачанка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Следзь ‘селядзец’ (Сцяшк., Скарбы), слез, следзь ‘тс’ (Сл. ПЗБ), следз, следзь, следь ‘тс’ (Сл. Брэс.). З польск. śliedź ‘тс . Сюды ж следзе́ўка, слядзе́ўка, сле́дзя ‘гатунак белай бульбы прадаўгаватай формы’ (Скарбы).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
жаке́т, ‑а, М ‑кеце, м.
Кароткая жаночая верхняя адзежына. У хату ўвайшла высокая жанчына ў сінім жакеце і з цёплай белай хусткаю на галаве. Ваданосаў.
[Фр. jaqette.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
се́янец, ‑нца, м.
Расліна, якая вырасла з насення (у адрозненне ад саджанца). У лясгасе.. вырашчана звыш 40 000 штук сеянцаў белай і.. чорнай шаўкавіцы. «Беларусь».
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)