con
I [kɑ:n]
adv.
супро́ць
pro and con — за й супро́ць
II [kɑ:n]
v.
стара́нна вывуча́ць, зубры́ць
III [kɑ:n]
v., Sl.
ашу́кваць, махлява́ць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
fiddle2 [ˈfɪdl] v. infml
1. (і)гра́ць на скры́пцы
2. ашу́кваць, махлява́ць;
He fiddles his income tax. Ён махлюе са сваім падаходным падаткам.
fiddle about [ˌfɪdləˈbaʊt] phr. v. займа́цца друга ра́днымі спра́вамі
fiddle around [ˌfɪdləˈraʊnd] phr. v. = fiddle about
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
mógeln
vi разм. махлява́ць, ашу́кваць, хлусі́ць, хітрава́ць
sich durch das Lében ~ — карыста́цца ў жыцці́ несумле́нным шэ́цхам
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
schwíndeln
1.
vi махлява́ць, ашу́кваць, хлусі́ць
2.
vimp
es schwíndelt mir — у мяне́ кру́ціцца ў галаве́
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
fudge
I [fʌdʒ]
n.
іры́ска, караме́лька; мя́ккая цуке́рка
II [fʌdʒ]
1.
v.i.
1) ашу́кваць
2) выкру́чвацца ад абавяза́ньня
2.
n.
вы́думка, мана́ f.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
prey2 [preɪ] v. (on/upon) 1. палява́ць, лаві́ць;
Cats prey on birds and mice. Каты ловяць птушак і мышэй.
2. гра́біць; вымага́ць; жыць за чужы́ кошт; ашу́кваць
♦
prey on smb.’s mind му́чыць (пра думкі, пачуцці, турботы і да т.п.)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
kołować
незак.
1. калясіць; рухацца кругамі;
2. разм. хадзіць кругом ды навокал; гаварыць намёкамі;
3. разм. падманваць, ашукваць, круціць
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
belie
[bɪˈlaɪ]
v.t. -lied, -lying
ашу́кваць, падма́нваць; пярэ́чыць
Her actions belied her words — Яе́ дзе́яньні пярэ́чылі е́йным сло́вам
to belie hopes — расчарава́ць, падману́ць надзе́і
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Сты́рыць ‘стаяць, прысутнічаць, дыжурыць’ (Варл.), ‘украсці’ (Яўс., Мат. Гом.), сту́рыць, сты́рыць ‘тс’ (Сцяшк. Сл.), магчыма, сюды ж стыря́тысь ‘здохнуць, памерці (пра пчол)’ (драг., Жыв. св.). Параўн. рус. сты́рить ‘дражніць; украсці; спрачацца, сварыцца’, сты́ра ‘хто любіць спрачацца’, ‘сонная гультаяватая кабета’, укр. дыял. сти́ра ‘напасць; спакуснік’, а таксама каш. stořëc ‘хваліць, маніць, ашукваць’. Няясна; ненадзейныя параўнанні з ісл. styr ‘вайна’ (Шымк. Собр.), с.-н.-ням. stûr ‘неслухмяны, непакорлівы’ і інш. Гл. Фасмер, 3, 789; ЕСУМ, 5, 416. Хутчэй за ўсё, звязана чаргаваннем з настырны (гл.). Борысь (SEK, 4, 364–365) мяркуе пра сувязь з *strčati, гл. стырчаць.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
gull
I [gʌl]
n.
ча́йка f.; ка́гарка f.
II [gʌl]
1.
v.t.
ашу́кваць; абду́рваць
2.
n.
прасьця́к -а́ m., ду́рань -ня m., чалаве́к, яко́га лёгка абдуры́ць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)