seduce
[sɪˈdu:s]
v.t.
1) спакуша́ць
2) зво́дзіць, зьбіва́ць з пра́вільнага шля́ху; зьво́дзіць, спакуша́ць да інты́мнае блі́зкасьці
3) ашу́кваць; падма́нваць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
dupe
[du:p]
1.
n.
1) абду́раная асо́ба
2) разява́ка -і m. & f., дурні́ца m. & f.
2.
v.t.
ашу́кваць, абду́рваць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
fob
I [fɑ:b]
n.
кішэ́нька для гадзі́ньніка
II [fɑ:b]
1.
v.t. (-bb) (off)
ашу́кваць
2.
n.
хітрасьць f.; нечака́ная вы́хадка
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
обставля́ть несов.
1. (ставить вокруг) абстаўля́ць;
2. (меблировать) абсталёўваць;
3. перен. (устраивать) абстаўля́ць, абла́джваць;
4. (обгонять кого-л. в чём-л.) прост. абстаўля́ць;
5. (обманывать) прост. ашу́кваць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
impose [ɪmˈpəʊz] v. (on/upon)
1. абклада́ць (падаткам, штрафам і да т.п.)
2. навя́зваць (рашэнне, думку і да т.п.)
3. падма́нваць, ашу́кваць; скарысто́ўваць (каго-н./што-н. у сваіх мэтах);
We have been imposed upon. Нас ашукалі.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Абаку́ліваць ’падманваць, ашукваць’ (Нас., Бяльк.), абакуліцца ’памыліцца’ (Нас., Яруш.), абакульнік ’ашуканец’ (Бяльк.), абакула ’той, хто ашуквае’ (Касп., Яруш.) < *о‑ба‑кул‑ити < *бакуля < *бакаць. Што датычыць словаўтваральнай мадэлі, параўн. абдзяжуліць (гл.). Рус. бакулить ’гаварыць, балбатаць’, бакуля, бакуня ’балбатун’, бакать ’гаварыць, балбатаць’. Параўн. ст.-польск. bakać, чэш. bakati ’зваць’ (< прасл. bajati ’гаварыць’). Інакш Фасмер, 3, 97, які абакуливать < аб + акула. Рус. окула ’ашуканец’ хутчэй за ўсё памылковая дэкампазіцыя ад обакулить, бакулить. Гл. Мартынаў, БЛ, 1972, 1, 17. Гл. бакулы.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
con
I [kɑ:n]
adv.
супро́ць
pro and con — за й супро́ць
II [kɑ:n]
v.
стара́нна вывуча́ць, зубры́ць
III [kɑ:n]
v., Sl.
ашу́кваць, махлява́ць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
fiddle2 [ˈfɪdl] v. infml
1. (і)гра́ць на скры́пцы
2. ашу́кваць, махлява́ць;
He fiddles his income tax. Ён махлюе са сваім падаходным падаткам.
fiddle about [ˌfɪdləˈbaʊt] phr. v. займа́цца друга ра́днымі спра́вамі
fiddle around [ˌfɪdləˈraʊnd] phr. v. = fiddle about
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
mógeln
vi разм. махлява́ць, ашу́кваць, хлусі́ць, хітрава́ць
sich durch das Lében ~ — карыста́цца ў жыцці́ несумле́нным шэ́цхам
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
schwíndeln
1.
vi махлява́ць, ашу́кваць, хлусі́ць
2.
vimp
es schwíndelt mir — у мяне́ кру́ціцца ў галаве́
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)