Ска́радзь, скарада́ ‘жмінда, скнара’ (Касп.), скарэ́да ‘тс’ (Сержп., Растарг.), ска́ріда ‘нягодны; сквалыга’ (Бяльк.), ст.-бел. скаредный ‘агідны, брыдкі’, ‘благі, кепскі’ (Ст.-бел. лексікон). Параўн. укр. дыял. ска́рідь ‘погань’, рус. ска́ред, ска́реда ‘сквапны, сквалыга’, польск. szkarada ‘брыда’, чэш. škareda ‘пачвара’, славац. škaredý ‘агідны, брыдкі’, в.-луж. škerjeda ‘бруд, гідота’, н.-луж. škarjeda ‘тс’, серб.-харв. ска̏редан ‘брыдкі, непрыстойны’, балг. скаре́ден ‘эканомны, скупы’, радоп. ска́радлиф ‘лютаежлівы, капрызны ў ядзе’, макед. скареден ‘непрыстойны’, ст.-слав. скарѧдъ ‘брудны, агідны’, якія працягваюць прасл. *skarędъ; апошняе мае паралелі ў ст.-інд. ava‑skaras ‘экскрэменты’, apa‑skaraḥ ‘тс’, ст.-ісл. skarn н. р. ‘гной’, ‘памёт’, лац. mūskerda ‘мышыны кал’ і г. д. Іншыя версіі і літ-py гл. Фасмер, 3, 634; Глухак, 553; БЕР, 6, 729; ЕСУМ, 5, 266 (скаре́да ‘скнара’ лічыцца русізмам). Сумніўна Жураўскі (Гіст. лекс., 92), які ст.-бел. скаредный ‘агідны, брыдкі’ лічыць паланізмам пры наяўнасці стараж.-рус. скарѧдъ, скарѣдъ ‘агідны’, серб.-ц.-слав. скарѣдъ ‘тс’. Гл. таксама шкарадзь. Магчыма, сюды ж карадлівы ‘чуллівы, крыўдлівы’ (Нас.), асабліва кара́дзіцца (гл.), сярод значэнняў якога ‘прыкідвацца бедным, сквалыжнічаць’. Гл. Мяркулава, Этимология–1973, 56.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

putrid [ˈpju:trɪd] adj.

1. гнілы́, гні́ласны

2. infml агі́дны;

putrid weather агі́днае надво́р’е

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

unsightly [ʌnˈsaɪtli] adj. непрыго́жы, бры́дкі; агі́дны, пачва́рны;

unsightly modern buildings непрыва́бныя суча́сныя буды́нкі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

míssgestaltet

a (з)выро́длівы, агі́дны, пачва́рны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

monströs

a жахлі́вы, жу́дасны; агро́мністы; агі́дны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

gárstig

a брды́кі, агі́дны; гню́сны; пачва́рны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

despicable

[dɪˈspɪkəbəl]

adj.

агі́дны, нікчэ́мны, по́длы; грэ́баваны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

nauseous

[ˈnɔʃəs]

adj.

1) мо́ташны

2) агі́дны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

◎ Нішкара́дзіна ’няўклюда’ (лід., Сл. ПЗБ). Відаць, да шкараць (< шкарадзь?), ’дрэнь, брыда’, шкаратны (< шкарадны) ’брыдкі, агідны’; ні (не?) мае ўзмацняльны характар.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

паску́дны

1. (брыдкі, агідны) hässlich, schlecht;

2. (несумленны, непрыстойны, благі) ábstoßend, ábscheulich, wíderlich; únanständig; schéußlich

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)