despicable

[dɪˈspɪkəbəl]

adj.

агі́дны, нікчэ́мны, по́длы; грэ́баваны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

nauseous

[ˈnɔʃəs]

adj.

1) мо́ташны

2) агі́дны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

◎ Нішкара́дзіна ’няўклюда’ (лід., Сл. ПЗБ). Відаць, да шкараць (< шкарадзь?), ’дрэнь, брыда’, шкаратны (< шкарадны) ’брыдкі, агідны’; ні (не?) мае ўзмацняльны характар.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

паску́дны

1. (брыдкі, агідны) hässlich, schlecht;

2. (несумленны, непрыстойны, благі) ábstoßend, ábscheulich, wíderlich; únanständig; schéußlich

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

off-putting [ˈɒfpʊtɪŋ] adj. infml непрые́мны, агі́дны; які́ адштурхвае; ад яко́га адваро́чвае; які́ бянтэжыць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

obrzydliwiec

м. агідны (брыдкі) чалавек, агіднік, брыда

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

адыёзны

(лац. odiosus = ненавісны, агідны)

крайне непрыемны, непажаданы, які выклікае рэзка адмоўныя адносіны да сябе (напр. а-ая асоба).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

адыёзны

(лац. odiosus = ненавісны, агідны)

крайне непрыемны, які выклікае рэзка адмоўныя адносіны да сябе (напр. а-ая асоба).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

прадра́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад прадраць.

2. у знач. прым. З дзіркай, дзіркамі. [Антось] убачыць прадраную блузку і скрыва пазіраць будзе на яе [Яніну], і твар яго лісіны будзе такі дапытлівы і такі агідны. Мурашка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

creepy

[ˈkri:pi]

adj.

1) стра́шны, агі́дны

2) паўзу́чы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)