Verbum

перасме́йвацца, -аюся, -аешся, -аецца; незак. (разм.).

Падаючы адзін другому якія-н. знакі, паціху смяяцца ў сувязі з чым-н. або з каго-н.

плёскат, -у, ДМ -каце, м.

Шум ад падзення хвалі на што-н., ад удару чым-н. па вадзе.

П. хваль.

П. вёсел.

прадзіра́віць, -ра́ўлю, -ра́віш, -ра́віць; -ра́ўлены; зак., што (разм.).

Зрабіць дзірку ў чым-н.; разарваць.

П. лодку.

П. штаны.

|| незак. прадзіра́ўліваць, -аю, -аеш, -ае.

прані́кнуцца, -нуся, -нешся, -нецца; -ніся; зак., чым.

Напоўніцца, ахапіцца якім-н. пачуццём, думкай і пад.

П. пачуццём адказнасці.

|| незак. праніка́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

разво́ды, -аў.

1. Буйныя неакрэсленыя ўзоры на чым-н.

Матэрыя ў р.

2. Няроўныя, звілістыя падцёкі, рагі (разм.).

На сцяне р. ад сырасці.

сілкава́льны, -ая, -ае (спец.).

Прызначаны для сілкавання, які забяспечвае чым-н. неабходным для нармальнага дзеяння, функцыянавання.

Сілкавальная помпа для паравога катла.

Сілкавальныя батарэйкі.

спадаро́жны, -ая, -ае.

1. Які рухаецца ў адным напрамку з чым-н.

Спадарожная машына.

С. вецер.

2. Які сустракаецца на шляху.

Спадарожная станцыя.

удзе́л¹, -у, м.

Сумесная дзейнасць пры выкананні чаго-н., супрацоўніцтва ў чым-н.

Прыняць у. у спаборніцтвах.

Канцэрт з удзелам вядомых артыстаў эстрады.

уз’ядна́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., што з чым (высок. і афіц.).

Аб’яднаць зноў.

|| незак. уз’ядно́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. уз’ядна́нне, -я, н.

улада́льнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Той, хто ўладае чым-н.

У. аўтамашыны.

|| ж. улада́льніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

|| прым. улада́льніцкі, -ая, -ае.