Кля́кса ’чарнільная пляма’ (ТСБМ). Запазычанне праз рус. клякса.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Прысць (прість) ’глыбокая, выкапаная ўручную пратока праз балоты і сенажаці, якая злучае рэкі або азёры’ (пін., Нар. лекс.), pristʼ ’дарожка, прабітая чоўнамі праз заросшыя расліннасцю пратокі Прыпяці’ (зах.-палес., Асоўскі, Stud. Slawist., 106). Гл. просць.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
hurdle
[ˈhɜ:rdəl]
1.
n.
1) перано́сная за́гарадзь, бар’е́р -а m.
2) перашко́да f., ця́жкасьці pl. only
2.
v.t.
1) пераско́кваць праз бар’е́р
2) перамага́ць (ця́жкасьці)
3) абгараджа́ць пло́там або́ бар’е́рам
3.
v.i.
пераско́кваць
•
- hurdles
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
шлях Стары тракт; грунтавая дарога, вялікі гасцінец, абсаджаны дрэвамі (БРС).
□ Колаў шлях (дарога праз лес ад в. Шаламы да в. Лясная) Слаўг., Лясе́нскі шлях (дарога ад в. Лясная да г. Слаўгарада), Гарадзе́цкі шлях (дарога паміж г. Слаўгарадам і г. п. Краснаполлем), Харме́нскі шлях (ад г. п. Краснаполле да в. Ферма) Краснап.
Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)
выключа́ць
1. (вывесці з чаго-н) áusschließen* vt;
выключа́ць з ВНУ exmatrikulíeren vt;
2. (спыніць дзеянне праз адключэнне ці выключэнне) áusschalten vt, ábstellen vt; stóppen vt;
выключа́ць ток den Strom ábstellen;
выключа́ць святло́ das Licht áusschalten [áusdrehen];
выключа́ць аўта áuskuppeln vt
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
прарва́цца
1. (вопратка і г. д.) zerréißen* vi (s);
2. (лопнуць) plátzen vi (s); áufbrechen* vi (s) (пра нарыў);
3. (праз што-н) sich dúrchschlagen*, dúrchbrechen* vi (s), dúrchstoßen* vi (s); dúrchschallen vi (пра гук); zum Áusbruch kómmen* (s) (пра пачуцці)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Турба́н 1 ‘музычны інструмент тэорба’ (Нас.). Відаць, праз польск. tyorba, teorban ‘вялікая лютня’ з франц. théorbe, téorbe, tuorbe ‘тс’, італ. tiorba ‘тс’. Гл. тарба́н.
Турба́н 2 ‘усходні галаўны ўбор, палотнішча, абматанае вакол галавы’ (ТСБМ, Некр. і Байк., Ласт., Вруб.). Праз польск. turban ‘тс’, якое (магчыма, праз франц. turban) з тур. tülbend ‘муслін’ < перс. dülbänd ‘тканіна з крапівы’ (SWO, 1980, 783; Фасмер, 4, 136; Арол, 4, 129).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Трэ́фы ‘ масць у картах’ (ТСБМ). Праз рускую мову (треф), у якой праз ням. Treff ‘тс’ з франц. trèfle ‘канюшына’ — адзін з чорных колераў у картах, які абазначаецца стылізаваным лістком канюшыны < ст.-грэч. τρίφυλλον ‘канюшына’ (Фасмер, 4, 101).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Скрозь прысл. і прыназ. ‘усюды, кругом’, ‘заўсёды, праз увесь час’, ‘праз, цераз што-небудзь; навылёт’ (ТСБМ, Ласт., Байк. і Некр., Сл. ПЗБ, ТС, Варл.), скрузь ‘тс’ (Мат. Гом.), скрозь ‘праз’, ‘супроць’ (Ян.); а таксама крозь, кроз, круз, крызь ‘праз, скрозь’, ‘усюды’ (ТС). Укр. скрізь, рус. скрозь, польск. skroś, wskroś, чэш., славац. skrz, skrze, серб.-харв. скро̑з, славен. skrọ̀z, балг. дыял. скръз; таксама ўкр. крізь, славац. krez, kroz, серб.-харв. кро̏з, кро̏за, балг. кроз, кръз, ст.-слав. скръзѣ. Прасл. *(s)kъrъ > *(s)kъrsъ ‘насупраць, праз’, параўн. літ. sker̃sas ‘папярок’. Далей дапускаюць кантамінацыю *kers‑ і *skvozě (рус. сквозь), а корань *kers‑ узводзіцца да і.-е. *kerts‑ ад *kert‑ ‘рэзаць’. Гл. Фасмер, 3, 658 з літ-рай; БЕР, 6, 805; Махэк₂, 549 (< прасл. *skrozě); ESSJ SG, 1, 237–238.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
абсо́рбцыя
(лац. absorptio = паглынанне)
1) хім. паглынанне газаў або рэчываў усёй масай абсарбенту (параўн. адсорбцыяў 2) паглынанне святла, гуку або радыёхваль пры праходжанні праз рэчыва;
3) усмоктванне рэчываў, у прыватнасці лекавых сродкаў.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)