галаўня́, ‑і
1. Выкліканая грыбамі-паразітамі хвароба збожжавых злакаў, пры якой зерне ператвараецца ў пыл або ў цвёрдую чорную нарасць.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
галаўня́, ‑і
1. Выкліканая грыбамі-паразітамі хвароба збожжавых злакаў, пры якой зерне ператвараецца ў пыл або ў цвёрдую чорную нарасць.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дуда́, ‑ы,
Народны духавы музычны інструмент з дзвюх і больш трубак, устаўленых у скураны мяшок або пузыр, які надзімаецца
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вачні́цы, ‑ніц;
Паглыбленні ў пярэдняй частцы чэрапа, на твары, дзе змяшчаюцца вочы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
электро́д, ‑а,
Праваднік у выглядзе пласцінкі, стрыжня, шара і пад.,
[Ад слова электра... і грэч. hodós — дарога.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Verláuf
1) цячэ́нне, ход (падзей)
2) лі́нія, напра́мак (мяжы і г.д.)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
АЛЬША́НСКАЕ ВО́ЗЕРА,
у Беларусі, у Шумілінскім р-не Віцебскай
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
ВІ́ЛІЯ,
возера ў Чачэрскім р-не Гомельскай
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
ВАДАНО́СНАСЦЬ РАКІ́,
колькасць вады, якая пераносіцца ракой за год. Звычайна выражаецца
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
Краке́т ’гульня, у якой драўляныя шары праводзяцца
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Лія́на ’павойная кустовая або дрэвавая расліна’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)