славянаве́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Разм. Тое, што і славяназнавец.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тарпакла́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Той, хто складае торпы (тарпы).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трубакла́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Спецыяліст па мураванню заводскіх труб.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трыёд, ‑а, М ‑дзе, м.

Электронная лямпа з трыма электродамі.

[Ад грэч. tri — трох (у складаных словах) і часткі слова электрод.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тыфо́ід, ‑у, М ‑дзе, м.

Спец. Лёгкая форма брушнога тыфу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

утыльзаво́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Завод, прызначаны для перапрацоўкі утылю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уцёсістасць, ‑і, ж.

Мноства ўцёсаў, скал дзе‑н. Уцёсістасць берагоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фара́да, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.

Адзінка вымярэння электрычнай ёмістасці.

[Ад уласн. імя.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фарбава́рня, ‑і, ж.

У тэкстыльнай вытворчасці — памяшканне, дзе вараць фарбы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

футрае́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Жук сямейства скураедаў, шкоднік футра.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)