выхлапны́, ‑ая, ‑ое.

Прызначаны для выхлапу газаў. Выхлапны клапан. □ Запрацаваў матор, выківаючы з выхлапной трубы сінія струменьчыкі дыму. Сіняўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гля́нцавы, ‑ая, ‑ае.

1. Пакрыты глянцам; бліскучы. Глянцавая фотапапера.

2. Які прыдае глянец, прызначаны для навядзення глянцу. Глянцавая сажа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гнаявы́, ‑ая, ‑ое.

Які мае адносіны да гною. Гнаявая жыжка. Гнаявыя бактэрыі. // Прызначаны для работы з гноем. Гнаявыя вілы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

грузавы́, ‑ая, ‑ое.

Які мае адносіны да грузу (у 2 знач.). Грузавы паток. // Прызначаны для перавозкі грузаў. Грузавы аўтамабіль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

грыміро́вачны, ‑ая, ‑ае.

1. Прызначаны для грыміравання. Грыміровачныя фарбы.

2. у знач. наз. грыміро́вачная, ‑ай, ж. Пакой для грыміравання.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аднаўле́нчы, ‑ая, ‑ае.

Звязаны з аднаўленнем, які адносіцца да аднаўлення. Аднаўленчы перыяд. Аднаўленчыя працэсы. // Прызначаны для аднаўлення. Аднаўленчыя брыгады.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

засо́лачны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да засолу, засолкі. Засолачныя работы. // Прызначаны для засолу, засолкі. Засолачны пункт. Засолачная тара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

земляме́рны, ‑ая, ‑ае.

Звязаны з вымярэннем зямлі, зямельных участкаў. Землямерныя работы. // Прызначаны для вымярэння зямлі, зямельных участкаў. Землямерныя прылады.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выпрабава́льны, ‑ая, ‑ае.

1. Прызначаны, устаноўлены для выпрабавання. Выпрабавальны палігон. Выпрабавальны тэрмін.

2. Тое, што і дапытлівы. Выпрабавальны позірк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пяка́рны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да выпечкі хлебных вырабаў. Пякарная справа. // Прызначаны для выпечкі хлебных вырабаў. Пякарная печ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)