тава́рыш, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Чалавек, блізкі каму-н. па агульнасці поглядаў, дзейнасці, умовах жыцця і пад.

Школьны т.

2. Пры савецкай уладзе: грамадзянін, чалавек у грамадстве, а таксама зварот да грамадзяніна (звычайна перад прозвішчам, званнем, назвай прафесіі).

Вітаць таварышаў з дружалюбных краін.

3. каго. У назвах службовых асоб: памочнік, намеснік (уст.).

Т. пракурора.

|| ж. тава́рышка, -і, ДМ -шцы, мн. -і, -шак (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дзядзі́нец

1. Двор сялянскай сядзібы; пляцоўка перад домам; пляцоўка каля ганку; стары вялікі двор (БРС).

2. Месца вакол царквы, дзе ёсць могілкі, у якіх пахаваны сваякі парафіян (Нас.).

3. Месца ў царкоўным бабінцы, дзе стаялі дзяды-жабракі (БРС).

4. Вялікае падвор'е ў выглядзе лужка з дарожкамі і кветнікамі перад галоўным домам у былых панскіх сядзібах (Віц. Нік. 1895).

5. Панскі двор (Стол.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

accountable

[əˈkaʊntəbəl]

adj.

1) адка́зны (пе́рад кім за што)

Each person is accountable for his own work — Ко́жны чалаве́к адка́зны за сваю́ пра́цу

He is accountable to his superior — Ён адка́зны пе́рад сваі́м нача́льствам

2) вытлумача́льны

His bad temper is easily accountable: he has had a toothache all day — Яго́ны благі́ настро́й лёгка вы́тлумачыць: уве́сь дзень яму́ бале́ў зуб

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

*Маладажэня, молодожэня ’хлопец ці дзяўчына перад вяселлем’ (ТС). Відавочна, з польск. młodożeństwo ’тс’, młodożeniec ’малады’. На Палессі пашыраны назвы малады і маладая ’шлюбная пара ў час вяселля’. Параўн., аднак, серб.-харв. младо́жења ’жаніх’, ’малады (у час вяселля)’. Магчыма, гэта палескі архаізм.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ме́шань ’поле, узаранае вясною (другі раз) перад сяўбой збожжа’ (Нас., Касп., Бяльк., Дэмб. 1; Выг. дыс.; полац., Нар. лекс.; маладз., в.-дзв., мядз., Сл. ПЗБ; КЭС), лаг., шальч. мешані́на ’тс’ (Сл. ПЗБ), паўд.-пск., смал. ме́шань, ме́шень. Беларускае. Да мяша́ць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Мярэжыцца, мерэжыцца ’здавацца ў сне’ (ТС). Рус. мережить ’мігцець’, чэш. mřežit se ’мігцець перад вачыма’. Да прасл. merg‑, роднаснай да літ. mirgė́ti ’мігцець, міргаюць’, лат. mirgt ’зіхцець, бліскаць’, marga ’бляск, ззянне’, літ. márgas ’стракаты’ (Фасмер, 2, 601–602; Махэк₂, 382).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ёсць ’форма дзеяслова быць’ (ТСБМ). Спарадычна ё, ёсь. Ёсць адзіная форма ў 3‑й ас., дзе перад асабовым канчаткам адбыўся пераход (нерэгулярны) е > о з папярэдняй мяккасцю (Карскі, 2, 260). Спробу тлумачэння гэтай формы гл. у Копечнага (Slavia, 31, 2, 262).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

паўста́ць сов.

1. (поднять восстание) восста́ть; (на защиту) встать подня́ться;

2. перен. появи́ться, возни́кнуть, встать;

пе́рад вача́мі ~та́ла ціка́вая карці́на — пе́ред глаза́ми возни́кла (вста́ла) интере́сная карти́на;

~та́ла пыта́нне — встал вопро́с

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

plädíeren

vi гавары́ць прамо́ву (перад судом); перан. адсто́йваць [абараня́ць] яко́е-н. вучэ́нне, выступа́ць (за што-н. – für A)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

zuóberst

adv

1) на са́мым ве́рсе

das Únterste ~ kéhren — перавярну́ць дагары́ нага́мі, перакруці́ць

2) пе́рад усі́м, найпе́рш

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)