по́снік, ‑а, м.

Той, хто строга прытрымліваецца посту.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

праве́ршчык, ‑а, м.

Разм. Той, хто займаецца праверкай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прасаўшчы́к, ‑а, м.

Той, хто працуе на прэсе.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прасле́давацель, ‑я, м.

Той, хто праследуе каго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

напаўкачэ́ўнік, ‑а, м.

Той, хто жыве напаўкачавым жыццём.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

неакаланіза́тар, ‑а, м.

Той, хто праводзіць палітыку неакаланіялізму.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нізкапакло́ннік, ‑а, м.

Той, хто нізкапаклоннічае; угодлівы чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пераплётчык, ‑а, м.

Той, хто займаецца пераплётам кніг.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

піску́н, ‑а, м.

Разм. Той, хто часта пішчыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

плакіро́ўшчык, ‑а, м.

Спец. Той, хто займаецца плакіраваннем.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)