1. Знясільваць цяжкай працай, марыць. Парабкоў .. [Плышэўскі] мардаваў на полі і на сенажаці ад цямна да цямна.Чарнышэвіч.
2.Разм. Мучыць, прыносіць пакуты. Моцна засела [у Галілея] ўзнятае сходам абурэнне і скрозь мардавала яго назо[й]лівай .. турботай, ад якой стары не ведаў сам куды дзецца.Зарэцкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
раскуда́хтацца, ‑хчуся, ‑хчашся, ‑хчацца; зак.
1. Пачаць кудахтаць моцна і доўга (пра курэй).
2.перан.Разм. Раскрычацца без толку, без прычыны. [Нічыпар:] — Толькі ж не я збег ад цябе, а ты. Дык чаго ты раскудахталася годы?Асіпенка.— Раскудахталіся! — раптам раззлаваўся Хамутоўскі. — У ступі ды ўступі. Сам ведаю, што рабіць.Курто.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
расшчабята́цца, ‑бячуся, ‑бечашся, ‑бечацца; зак.
1. Пачаць моцна і многа шчабятаць (пра птушак). Сарокі расшчабяталіся. □ Галя думае: мабыць, будзе дождж, бо чаго б так расшчабяталася гэтая птушка.Сабаленка.
2.перан. Пачаць многа, ахвотна гаварыць, расказваць. Дзяўчаты расшчабяталіся і павялі гутарку аб розных здарэннях, якія бачылі на працягу дня.Гартны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
трэ́снуцца, ‑нуся, ‑нешся, ‑нецца; зак., чым і без дап.
Разм.Моцна стукнуцца, ударыцца. Той [швед] трэснуўся ў калідоры галавой аб сценку ды неўзабаве пасля гэтага кінуў хадзіць у школу.Кулакоўскі.[Мужчына] падчапіў нагой тачку і з сілай, разлічана шпурнуў яе ў дуб, аб які яна трэснулася і развалілася на часткі.Ракітны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
idolize
[ˈaɪdəlaɪz]1.
v.t.
1) пакланя́цца каму́ як і́далу, рабі́ць з каго́і́дала
2) мо́цна любі́ць каго́, захапля́цца кім
2.
v.i.
пакланя́цца і́далам
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
bedevil
[bɪˈdevəl]
v.t. -il(l)ed, -il(l)ing
1) заму́чваць, мо́цна дакуча́ць, назаля́ць
2) зусі́м зьбіва́ць з панталы́ку
3) зачаро́ўваць, кі́даць ча́ры
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
ulcerate
[ˈʌlsəreɪt]
v.i.
1) загніва́ць, гнаі́цца
An ulcerated tooth may be very painful — Гнілы́ зуб мо́жа мо́цна бале́ць
2) пакрыва́цца бо́лькамі (пра це́ла)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
acclaim
[əˈkleɪm]1.
v.t.
1) віта́ць во́плескамі; мо́цна хвалі́ць
2) абвяшча́ць
2.
v.i.
ухваля́ць; бу́рна пля́скаць
3.
n.
ухва́ла f., во́плескі -аў pl.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
fast
I[fæst]1.
adj.
1) шпа́ркі, бо́рзды, ху́ткі
my watch is fast — мой гадзі́ньнік сьпяша́ецца
2) мо́цны
to take a fast hold of something — мо́цна ўхапі́цца за што-н.
3) які́мо́цна трыма́ецца, ня бля́кне (пра ко́лер)
4) легкаду́мны, фрыво́льны; шалапу́тны
He led a fast life — Ён вёў шалапу́тнае жыцьцё
5) ве́рны
fast friend — ве́рны пры́яцель
2.
adv.
1) шпа́рка, бо́рзда, ху́тка
2) мо́цна; шчы́льна; пэ́ўна
The baby is fast asleep — Дзіця́тка мо́цна сьпіць
3) пасьпе́шна, безразду́мна
to live fast — марнатра́віць жыцьцё
play fast and loose — каза́ць адно́, а рабі́ць друго́е; быць няшчы́рым або́ ненадзе́йным
II[fæst]1.
v.i.
пасьці́ць, по́сьнікаваць
2.
n.
пост -у m.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Базла́ць ’моцна крычаць’ (Сцяшк. МГ). Параўн. рус.дыял.базла́ть ’ілгаць’, базли́ть, базла́нить, база́нить ’крычаць’, базло́ ’горла’. Слова няяснага паходжання. Агляд розных версій гл. Бернекер, 47; Фасмер, 1, 106. Магчыма, гукапераймальнага паходжання, як і грэч.βάζω ’гавару, базікаю’ (аб грэч. слове гл. Фрыск, 1, 206–208). Сюды ж можа адносіцца і базі́каць ’гаварыць’ (гл.).