маралі́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Той, хто маралізуе.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

маркіро́ўшчык, ‑а, м.

Той, хто займаецца маркіроўкай ​1.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

махіна́тар, ‑а, м.

Той, хто займаецца махінацыяй; махляр.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

машынаўлада́льнік, ‑а, м.

Той, хто мае асабістую аўтамашыну.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

механазбо́ршчык, ‑а, м.

Той, хто займаецца зборкай механізмаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падгаво́ршчык, ‑а, м.

Разм. Той, хто падгаворвае, падбухторвае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падканво́йны, ‑ага, м.

Той, хто знаходзіцца пад канвоем.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

курагадо́вец, ‑доўца, м.

Той, хто займаецца развядзеннем курэй.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лесапава́льшчык, ‑а, м.

Той, хто працуе на лесапавале.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

магамета́нін, ‑а, м.

Той, хто вызнае магаметанства; мусульманін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)