прыжыўле́нне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. прыжыўляць — прыжывіць і стан паводле знач. дзеясл. прыжыўляцца — прыжывіцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прытупле́нне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. прытупляць — прытупіць і стан паводле знач. дзеясл. прытупляцца — прытупіцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
раз’ядна́нне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. раз’ядноўваць — раз’яднаць; дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. раз’яднацца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
смуткава́нне, ‑я, н.
Стан таго (тых), хто смуткуе; жалоба. Усенароднае смуткаванне. Смуткаванне з прычыны смерці бацькі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
спрасо́ўванне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. спрасоўваць — спрасаваць і стан паводле знач. дзеясл. спрасоўвацца — спрасавацца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
стваро́жванне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. стварожваць — стварожыць і стан паводле знач. дзеясл. стварожвацца — стварожыцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сту́пар, ‑у, м.
Стан прыгнечанасці пры некаторых псіхозах, які выяўляецца ў маўклівасці і поўнай нерухомасці хворага.
[Ад лап. stupor — здранцвенне.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
трубазва́рачны, ‑ая, ‑ае.
Спец. Які мае адносіны да зваркі труб; прызначаны для зваркі труб. Трубазварачны стан.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
убаўле́нне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. убаўляць — убавіць і стан паводле знач. дзеясл. убаўляцца — убавіцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
увільгатне́нне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. увільгатняць — увільгатніць і стан паводле знач. дзеясл. увільгатняцца — увільгатніцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)