выкрада́льнік, ‑а, м.

Той, хто выкрадае. Выкрадальнік папер.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́купшчык, ‑а, м.

Той, хто выкупляе што‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гарпу́ншчык, ‑а, м.

Той, хто палюе з гарпуном.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аліме́нтшчык, ‑а, м.

Разм. Той, хто плаціць аліменты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

анані́мшчык, ‑а, м.

Разм. Той, хто піша ананімкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апіло́ўшчык, ‑а, м.

Той, хто апілоўвае што‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

арсена́лец, ‑льца, м.

Той, хто працуе ў арсенале.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абража́льнік, ‑а, м.

Той, хто абражае каго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жанчынаненаві́снік, ‑а, м.

Той, хто пазбягае, ненавідзіць жанчын.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жнец, жняца, м.

Той, хто жне ўручную, сярпом.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)